W części drugiej weszliśmy na teren kamieniołomu przylegającego do lasu z przylaszczkami. W tym odcinku przyjrzymy się przede wszystkim ścianie odkrywki. Cóż poza grzybami zbieram sporo kamieni i nie mogę się powstrzymać, kiedy znajdę coś interesującego. Na mapie firmy Compass teren objęty tym fotoreportażem oznaczyłem kolorem zielonym.



W obrębie kamieniołomu znajduje się wiele brzóz brodawkowatych - Betula pendula.





Bliżej ściany zalega sporo głazów. Powierzchnię wielu z nich opanowały mchy.





A to już podstawa ściany wyrobiska.





Jak widać, patrząc na równolegle zalegające ławice skały, w okresie sedymantacji materiału na nią było tutaj raczej spokojnie i to co najmniej przez kilka milionów lat.



W wyższych partiach profilu uwagę przyciąga skała o strukturze porowatej, zbliżonej do wapieni falistych.





Przyjrzyjmy się jej z bliska.



A na samej górze dzieją się dramaty. Skała się osypuje, drzewa trasą grunt pod korzeniami.



W dolnej części profilu zauważyłem nieliczne płaskie buły krzemienne. Tak powyżej jak i poniżej nich skała ma strukturę porowatą do falistej.



Tuż u samego dołu skała jest najbardziej krucha.



W tej części profilu znalazłem kolejne buły krzemienne. Tę, która znajduje się z prawej strony zabrałem do swojej kolekcji.



Kolejną osobliwością tej części profilu były kawerny wypełnione szklistymi kryształami. Fragment wapienia z takim krystalicznym gniazdkiem także pozyskałem.



Po przeciwnej stronie wyrobiska nie ma jakichkolwiek odsłonięć.



Ale skupmy się na razie na ścianie odkrywki. Uwagę przyciągają także pionowe spękania, które teraz ułatwiają jej destrukcję.



I jeszcze dwa spojrzenia na środkową część ściany kamieniołomu.





A to już najbardziej wschodni skraj odkrywki.



Tutaj na dnie możemy prześledzić skutki pewnej tragedii. Oto spadła grupa drzew na którą składały się głóg - Crataegus oraz brzoza brodawkowata - Betula pendula.







W tym miejscu muszę powiedzieć coś o rodzaju skał tutaj występujących. Osobiście stawiam na dolomity, być może kruszconośne, chociaż mogą być bez kruszcu, jak to się zdarza w obrzeżeniu złóż. Podejrzewam, że na dole pierwotnie występowały wapienie gogolińskie górne, na górze wapienie górażdżańskie. Warstwa z krzemieniami stanowi pomiędzy nimi granicę. Wszystko to oczywiście trias środkowy. Dolomityzacja miała miejsce w dolnej jurze. Za nim wstawiłem ten wątek prześledziłem strony Urzędu Miejskiego w Mysłowicach. Grabina pojawia się tutaj tylko jako miejsce występowania drzew pomnikowych. Jeden z kamieniołomów w Dzieckowicach jest proponowany do objęcia ochroną. Nie podaje się jego lokalizacji, ale wiele wskazuje na to, że chodzi o wysypisko śmieci powyżej wapiennika.
Tutaj też jest niewielki śmietnik. Zwraca jednak uwagę brak świeżych dostaw.





To dziwne i zaskakujące, ponieważ zarówno dojście jak i wyjście z tej niecki są bardzo wygodne.





W tym wątku nie pojawiła się ani jedna przylaszczka pospolita. Trochę to dziwne, zważywszy na to, jak obfite stanowisko tego gatunku znajduje się tuż przy krawędzi wyrobiska.