Idziemy dalej z biegiem Żabnika, poruszając się jego prawym brzegiem. Zerknijmy na mapę firmy Compass. Teraz będzie to odcinek oznaczony kolorem jasnozielonym. W poprzednich częściach był on znacznie dłuższy, ale okazało się, że szykując mapę przeoczyłem część piątą. Od teraz i w kolejnych wątkach będzie ona oznaczona kolorem ciemnozielonym.



Na razie opuściliśmy niewielki mostek z leżących bali aby pójść dalej. Po kilkunastu metrach natrafiliśmy na płynącą wodę. Nad jej brzegiem znaleźliśmy kępę wietlicy samiczej - Athyrium filix-femina.



Wokół znajduje się dość gęsty drzewostan z dużym udziałem drzew liściastych.



Nad płynącą wodą widzimy młode jarzębiny - Sorbus aucuparia.



Jest też sporo starych świerków - Picea abies z gałęziami. Powiada się, że strzała nie uległa samooczyszczeniu.





Tam, gdzie są stare świerki natrafiamy po pewnym czasie na bardzo liczną młodzież.





Wody jest coraz więcej. Znaczy się, Żabnik, jak się patrzy.





Od czasu do czasu monotonię ciemnej zieleni urozmaicały takie drobiazgi jak ta rosnąca na kępie wietlica samicza - Athyrium filix-femina. Świadczy to o tym, że czasami była ona nieźle zalana.



Miejscami powstają większe kałuże w których rozwijają się kolonie bakterii żelazistych.



W tej okolicy nad Żabnikiem występuje omieg górski - Doronicum austriacum. Tego dnia jeszcze nie kwitł.



Nieco dalej nad wodą kwitła rzeżucha gorzka - Cardamine amara.





Zerkamy za siebie. Powalone pnie wiszące nad wąską doliną podkreślają niesamowity nastrój.



Idziemy dalej. Przed nami szykuje się kolejna, a właściwie pierwsza idąc z biegiem rzeki poważna zapora.





Wokół znajduje się kilka szerszych miejsc. Tutaj dominuje świerk pospolity - Picea abies.



Zerkamy jednak w kierunku wody. Pomiędzy brzegiem a ciekiem pojawia się pas torfowców - Sphagnum sp. sp.



Idąc przed siebie trzeba, kontemplując krajobraz uważać na nisko wiszące gałęzie.



Prawdopodobnie ten powalony świerk spiętrzył wodę, którą oglądaliśmy dopiero co.



Wydaje się, że to totalna dzicz. Czasami jednak, ktoś tędy chodzi, o czym świadczy ta mocno wydeptana ścieżka.



Idąc nią spoglądamy na dolinę.



Są tutaj także kępy turzyc - Carex. O ich przynależności gatunkowej nie będę się póki co wypowiadał.



Oto kolejne rozlewisko, w którym dość bujnie rozwija się roślinność. Kolejne widoki pozostawię bez komentarza.







A to kolejna niezbyt częsta tutaj roślina, czyli ciemiężyca zielona - Veratrum lobelianum.



Nurt Żabnika zasłoniły krzewiaste wierzby - Salix.



Nieco dalej bliżej wody prześwituje łan sinozielonej wełnianki - Eriophorum angustifolium.



A to już kolejna gęstwa, którą musieliśmy jakoś ominąć.





Był też dość osobliwie ukształtowany świerk zwyczajny - Picea abies.



W każdym bądź razie wyróżniał się bardzo na tle pozostałych okazałych drzew tego gatunku.



Ponownie zerkamy w kierunku łanu wełnianki - Eriophorum angustifolium.



Idąc dalej mijamy następne świerki. Tak, to jest ich królestwo.



Jesteśmy już prawie przy końcu tego odcinka. Teraz w nurcie rzeki pojawia się trzcina pospolita - Phragmites australis. Ta trawa pojawiała się już wcześniej, ale dopiero tutaj w znaczącej ilości.



Była tutaj także turzyca z podrodzaju Vignea. Wydaje mi się, że to Carex brizoides, ale nie jestem w 100% przekonany.



Znalazł się także fragment czystej wody a nad nią kolejne kępy turzyc także reprezentujących podrodzaj Vignea.



Jednakże aby pójść dalej trzeba było nieco oddalić się od wody i ominąć kolejne świerki.





Do szerokiego leśnego traktu, przecinającego ten fragment doliny zostało nam około 60m. Jednakże o tym co było dalej przekonamy się w kolejnej, piątej części.

(wypowiedź edytowana przez piotr_grzegorzek 19.maja.2012)

(wypowiedź edytowana przez piotr_grzegorzek 20.maja.2012)

(wypowiedź edytowana przez piotr_grzegorzek 20.maja.2012)