W drugiej części tego odcinka wędrujemy trasą oznaczoną na mapie firmy Compass kolorem niebieskim. Pokrywa się ona całkowicie z przebiegiem przyrodniczej ścieżki dydaktycznej.
W lesie sosnowym porastającym warpie pojawia się osobliwość florystyczna. Jest nią trawa kojarzona z terenami podmokłymi, czyli trzęślica modra - Molinia coerulea.
Tym nie mniej jest tutaj kolejna osobliwość, którą znamy z innych wizyt w tej okolicy. Mowa oczywiście o kruszczykach - Epipactis.
Na tym kruszczyku napotkałem takiego pająka. Na razie nie wiem kto zacz.
Cześć sosen zwyczajnych - Pinus sylvestris ma silnie pogięte pnie. To tak zwane blizny po zwójkach.
Patrzymy jednak pod nogi. Oto lepnica rozdęta - Silene vulgaris.
Jest tutaj także kruszczyk rdzawoczerwony - Epipactis atrorubens.
W obrębie tego lasu znajduje się niewielka polana. Tutaj na koszyczku brodawnika zwyczajnego - Leontodon hispidus przyłapałem wiele zielonych, metalicznie połyskujących chrząszczy. To kałdunica zielona - Gastrophysa viridula.
Wchodzimy w kolejny kawałek lasu. Oto naparstnica zwyczajna - Digitalis grandiflora lub jak kto woli D. ambiqua.
Pojawił się tutaj także sromotnik bezwstydny - Phallus impudicus.
U wylotu lasu zostałem zaskoczony taką instalacją. Do dziś wędrujący tą ścieżką muszą podziwiać jej resztki. Cóż zawsze to jakieś pouczające doświadczenie.
Nieco dalej już na otwartej przestrzeni pojawił się parasol.
Skupmy się jednakże na pięknych okolicznościach przyrody. Oto motyl, dostojka malinowiec - Argynis paphia. Jej to wszystko "lotto".
W osi drogi pojawiły się jeszcze świeże wykopy. Przy okazji odsłonięto fragmenty skał z dolnych warstw gogolińskich triasu środkowego. Okazy te trafiły nieco później do naszego, muzealnego ogrodu geologicznego. Oto zlepieniec śródformacyjmy.
Drugi charakterystyczny dla tej formacji jest muszlowiec o ciemnych muszelkach. Ma on pewne cechy zlepieńca śródformacyjnego o czym świadczą spotykane w jego obrębie płaskie kamyki zwane intraklastami.
Idę teraz skrajem zarośli. Po drodze mijam wierzbówkę kiprzycę - Chamaenerion angustifolium lub Epilobium angustifolium.
Jest tutaj także wierzbownica kosmata - Epilobium hirsutum.
Kolejny gatunek to dziewanna pospolita - Verbascum nigrum.
Następnie zerknąłem na drugą stronę autostrady. Tutaj na szczycie Boroniowej góry sfotografowałem dopiero co wzniesione zbiorniki na wodę.
Następnie bardzo szybko podążyłem dalej w kierunku przejścia ścieżką pod autostradą. Tutaj po drodze uchwyciłem blekot pospolity - Aethusa cynapium.
Następnie bardzo szybko pospieszyłem w kierunku przystanku nr 21, znajdującego się w rejonie sztucznego wzniesienia opodal węzła balińskiego autostrady. Tutaj natrafiłem na grykę - Fagopyrum saggitatum.
Kolejnym, dość ciekawym gatunkiem był w tej okolicy czosnek winnicowy - Allium vineale.
Teraz, na zakończenie będzie akcent grzybowy. Oto coś co nazwano swego czasu na naszym forum pyłkoświństwką. Formalnie, czyli naukowo dawniej Ustilago violacea teraz Microbotryum saponariae.
Zebrałem ją do swojego zielnika i na tym zakończyłem tę wyprawę.
(wypowiedź edytowana przez piotr_grzegorzek 10.czerwca.2012)
W lesie sosnowym porastającym warpie pojawia się osobliwość florystyczna. Jest nią trawa kojarzona z terenami podmokłymi, czyli trzęślica modra - Molinia coerulea.
Tym nie mniej jest tutaj kolejna osobliwość, którą znamy z innych wizyt w tej okolicy. Mowa oczywiście o kruszczykach - Epipactis.
Na tym kruszczyku napotkałem takiego pająka. Na razie nie wiem kto zacz.
Cześć sosen zwyczajnych - Pinus sylvestris ma silnie pogięte pnie. To tak zwane blizny po zwójkach.
Patrzymy jednak pod nogi. Oto lepnica rozdęta - Silene vulgaris.
Jest tutaj także kruszczyk rdzawoczerwony - Epipactis atrorubens.
W obrębie tego lasu znajduje się niewielka polana. Tutaj na koszyczku brodawnika zwyczajnego - Leontodon hispidus przyłapałem wiele zielonych, metalicznie połyskujących chrząszczy. To kałdunica zielona - Gastrophysa viridula.
Wchodzimy w kolejny kawałek lasu. Oto naparstnica zwyczajna - Digitalis grandiflora lub jak kto woli D. ambiqua.
Pojawił się tutaj także sromotnik bezwstydny - Phallus impudicus.
U wylotu lasu zostałem zaskoczony taką instalacją. Do dziś wędrujący tą ścieżką muszą podziwiać jej resztki. Cóż zawsze to jakieś pouczające doświadczenie.
Nieco dalej już na otwartej przestrzeni pojawił się parasol.
Skupmy się jednakże na pięknych okolicznościach przyrody. Oto motyl, dostojka malinowiec - Argynis paphia. Jej to wszystko "lotto".
W osi drogi pojawiły się jeszcze świeże wykopy. Przy okazji odsłonięto fragmenty skał z dolnych warstw gogolińskich triasu środkowego. Okazy te trafiły nieco później do naszego, muzealnego ogrodu geologicznego. Oto zlepieniec śródformacyjmy.
Drugi charakterystyczny dla tej formacji jest muszlowiec o ciemnych muszelkach. Ma on pewne cechy zlepieńca śródformacyjnego o czym świadczą spotykane w jego obrębie płaskie kamyki zwane intraklastami.
Idę teraz skrajem zarośli. Po drodze mijam wierzbówkę kiprzycę - Chamaenerion angustifolium lub Epilobium angustifolium.
Jest tutaj także wierzbownica kosmata - Epilobium hirsutum.
Kolejny gatunek to dziewanna pospolita - Verbascum nigrum.
Następnie zerknąłem na drugą stronę autostrady. Tutaj na szczycie Boroniowej góry sfotografowałem dopiero co wzniesione zbiorniki na wodę.
Następnie bardzo szybko podążyłem dalej w kierunku przejścia ścieżką pod autostradą. Tutaj po drodze uchwyciłem blekot pospolity - Aethusa cynapium.
Następnie bardzo szybko pospieszyłem w kierunku przystanku nr 21, znajdującego się w rejonie sztucznego wzniesienia opodal węzła balińskiego autostrady. Tutaj natrafiłem na grykę - Fagopyrum saggitatum.
Kolejnym, dość ciekawym gatunkiem był w tej okolicy czosnek winnicowy - Allium vineale.
Teraz, na zakończenie będzie akcent grzybowy. Oto coś co nazwano swego czasu na naszym forum pyłkoświństwką. Formalnie, czyli naukowo dawniej Ustilago violacea teraz Microbotryum saponariae.
Zebrałem ją do swojego zielnika i na tym zakończyłem tę wyprawę.
(wypowiedź edytowana przez piotr_grzegorzek 10.czerwca.2012)