Kończymy nasz spacer po Zwierzyńcu Tenczyński. Teraz wzdłuż trasy oznaczonej na mapie firmy Compass kolorem żółtym udajemy się głównymi drogami w kierunku bramy.



Na początku przy drodze znalazłem kolejne skupisko rzeżuchy niecierpkowej - Cardamine impatiens. Gatunek ten jest na całym obszarze dość częsty, a z drugiej strony to właśnie tutaj zobaczyłem go po raz pierwszy w życiu.



Pojawił się też większy płat wyki leśnej - Vicia sylvatica.







To zdjęcie tego gatunku ma bardziej charakter plastyczny niż dokumentacyjny.



Na poboczu drogi rządzi, można by powiedzieć niestety, niecierpek drobnokwiatowy - Impatiens parviflora.





Jak widać w tej okolicy znajdują się ujęcia wody pitnej.



Idziemy dość szybko przed siebie. Na razie brak szczególnych ciekawostek.







Czasami było na tyle ciemno, aby uzyskać jakiś liczący się efekt, ale zbyt jasno, aby lampa błyskowa zareagowała. Tym drzewem jest klon jawor - Acer pseudoplatanus, co bez trudu można stwierdzić oglądając jego pień.





Największe wrażenie zrobił na nas zbutwiały pień opanowany przez huby. są one w stanie bardzo zejściowym i teraz służą jako podłoże dla mchu.





Było na co popatrzeć. Na razie nie wiem co to za gatunek.









Jeszcze ostatni rzut oka na całokształt.



To była połowa tego odcinka trasy. Znajdujemy się w miejscu gdzie w lewo odbija zielony szlak rowerowy.



W tej okolicy znajduje się ciekawy żeliwny krzyż przydrożny.







Daleko na horyzoncie prześwituje skraj lasu i rejon Bramy Zwierzyńca.



Po drodze mijamy kolejne okazałe buki zwyczajne - Fagus sylvatica.



Teraz na chwilę zatrzymujemy się w okolicy, gdzie drogę przecina linia kolejowa.



Tutaj po obu stronach drogi pojawiły się większe skupiska wieczornika damskiego - Hesperis matronalis.







Na zakończenie tego serialu przypominam, że to gdzieś tutaj udokumentowano pozyskaniem okazu zielnikoweo pierwsze i póki co jedyne w Polsce stanowisko grzyba rdzawikowego - Melampsoridium carpini. Biorąc pod uwagę wielkość obszaru trudno jest ulokować go teraz w konkretnym kwadracie ATPOL-u. Także my dzisiaj opisujący własne znaleziska powinniśmy mieć na uwadze przyszłe pokolenia, tak aby mogły one stać się kompatybilne z niemożliwą do przewidzenia ówczesną metodyką badawczą. Prawdopodobnie podawanie współrzędnych geograficznych było by najlepszym rozwiązaniem.