2012.07.22 23:56
Będąc w tej części Bolęcina postanowiłem jeszcze sprawdzić co dzieje się w kamieniołomie oznaczanym na mapie firmy Compass jako Skała Bolęcka. Od pewnego czasu trwają próby rozpoczęcia w nim eksploatacji, ale istnieją poważne obawy, że może to doprowadzić do zniszczenia pomnika przyrody nieożywionej Skałka Triasowa w Bolęcinie.
Na razie przekraczamy nie istniejący na mapach las znajdujący się nieco na północ od pomnika przyrody.
Przed wejściem do lasu zauważyłem łan chabra nadreńskiego - Centaurea stoebe.
To już drugi koniec lasu.
Aby pójść do kamieniołomu należy w obrębie lasu odbić zdecydowanie w lewo, czyli na zachód. Tutaj drogę zagradza, ale niezbyt skutecznie bariera.
Za barierą droga jest silnie zarośnięta.
Będąc w tej okolicy sprawdzam, czy wciąż rośnie tutaj okazała brzoza czarna - Betula obscura. Tym razem drzewo jeszcze było.
Parę lat temu pola znajdujące się na południe od tej drogi były mocno zakrzaczone. Obecny stan może być wstępem do rozpoczęcia eksploatacji.
To prawdopodobnie będzie nowa droga dojazdowa do uruchamianego kamieniołomu.
Powoli zbliżamy się do kompleksu leśnego na którego skraju znajduje się cel tego etapu naszej wycieczki.
Zanim poszliśmy dalej zatrzymaliśmy się aby podziwiać owocującą kalinę koralową - Viburnum opulus.
W lesie stwierdzamy, że droga dojazdowa także została oczyszczona.
Te prace spowodowały synantropizację poboczy.
Przy okazji zostały ujawnione obiekty z dawnej infrastruktury tego kamieniołomu.
Bez skrupułów wchodzimy do środka, korzystając z wykonanej drogi.
Po lewej stronie drogi oglądamy fragmenty odsłonięć.
Przed nami znajduje się ściana, która ma być celem eksploatacji.
Zanim do niej doszliśmy minęliśmy kolejną starą ściankę.
Oczywiście trzeba też dla porządku oglądać rośliny. Oto koniczyna pagórkowa - Trifolium montanum.
Dalej idzie rozetka popłochu pospolitego - Onopordon acanthium. Towarzyszy mu rezeda żółta - Reseda lutea.
A to już drugie w stosunkowo krótkim czasie spotkanie z ożanką pierzastosieczną - Teucrium botrys.
Blisko końca tej drogi znajdują się zazielenione i zaśmiecone piargi.
Ponownie przyglądam się warstwom skalnym.
A to już widok częściowo uporządkowanej dolnej części niecki wyrobiska.
Oto ściana, przeznaczona do eksploatacji. Znaczy się oglądamy stan ante mortem.
Ponownie zwracam uwagę na rośliny. Oto trywialna wierzba iwa - Salix caprea.
Tego przedstawiciela rodziny jasnotowatych po dłuższym zastanowieniu uznałem za czyściec roczny - Stachys annua.
Ponadto masowo występowała tutaj lepnica rozdęta - Silene vulgaris.
Opuszczamy kamieniołom. Przed nami ściana lasu oraz dość dobra droga.
Ambitnie planowaliśmy, że dojdziemy do Chrzanowa. O tym, że nam się nie udało widać na mapie, którą umieściłem na początku każdego z wątków opisujących tę wycieczkę.
Na razie przekraczamy nie istniejący na mapach las znajdujący się nieco na północ od pomnika przyrody.
Przed wejściem do lasu zauważyłem łan chabra nadreńskiego - Centaurea stoebe.
To już drugi koniec lasu.
Aby pójść do kamieniołomu należy w obrębie lasu odbić zdecydowanie w lewo, czyli na zachód. Tutaj drogę zagradza, ale niezbyt skutecznie bariera.
Za barierą droga jest silnie zarośnięta.
Będąc w tej okolicy sprawdzam, czy wciąż rośnie tutaj okazała brzoza czarna - Betula obscura. Tym razem drzewo jeszcze było.
Parę lat temu pola znajdujące się na południe od tej drogi były mocno zakrzaczone. Obecny stan może być wstępem do rozpoczęcia eksploatacji.
To prawdopodobnie będzie nowa droga dojazdowa do uruchamianego kamieniołomu.
Powoli zbliżamy się do kompleksu leśnego na którego skraju znajduje się cel tego etapu naszej wycieczki.
Zanim poszliśmy dalej zatrzymaliśmy się aby podziwiać owocującą kalinę koralową - Viburnum opulus.
W lesie stwierdzamy, że droga dojazdowa także została oczyszczona.
Te prace spowodowały synantropizację poboczy.
Przy okazji zostały ujawnione obiekty z dawnej infrastruktury tego kamieniołomu.
Bez skrupułów wchodzimy do środka, korzystając z wykonanej drogi.
Po lewej stronie drogi oglądamy fragmenty odsłonięć.
Przed nami znajduje się ściana, która ma być celem eksploatacji.
Zanim do niej doszliśmy minęliśmy kolejną starą ściankę.
Oczywiście trzeba też dla porządku oglądać rośliny. Oto koniczyna pagórkowa - Trifolium montanum.
Dalej idzie rozetka popłochu pospolitego - Onopordon acanthium. Towarzyszy mu rezeda żółta - Reseda lutea.
A to już drugie w stosunkowo krótkim czasie spotkanie z ożanką pierzastosieczną - Teucrium botrys.
Blisko końca tej drogi znajdują się zazielenione i zaśmiecone piargi.
Ponownie przyglądam się warstwom skalnym.
A to już widok częściowo uporządkowanej dolnej części niecki wyrobiska.
Oto ściana, przeznaczona do eksploatacji. Znaczy się oglądamy stan ante mortem.
Ponownie zwracam uwagę na rośliny. Oto trywialna wierzba iwa - Salix caprea.
Tego przedstawiciela rodziny jasnotowatych po dłuższym zastanowieniu uznałem za czyściec roczny - Stachys annua.
Ponadto masowo występowała tutaj lepnica rozdęta - Silene vulgaris.
Opuszczamy kamieniołom. Przed nami ściana lasu oraz dość dobra droga.
Ambitnie planowaliśmy, że dojdziemy do Chrzanowa. O tym, że nam się nie udało widać na mapie, którą umieściłem na początku każdego z wątków opisujących tę wycieczkę.