2012.08.13 20:40
O drugim etapie mysłowickiej ekspedycji aż chce się powiedzieć niebo i ziemia. Skoro jesteśmy na Śląsku można się jeszcze pokusić o niemiecką wersję - himmel und erde, chociaż dotyczy to smakowitej potrawy. W tym wypadku chodzi o rażący kontrast pomiędzy dwoma odcinkami trasy oznaczonej na mapie firmy Compass kolorem zielonym.
Opuszczając zaniedbany tajemniczy wąwóz w zakątku kamienic otaczających więzienie wychodzimy na bardzo zadbany Plac Wolności. Można odnieść wrażenie, że to zupełnie inny świat.
Stoi tutaj pomnik kardynała Augusta Hlonda, prymasa Polski
W drzewostanie jest sporo robinii akacjowej - Robinia pseudoacacia.
Centralne miejsce zajmuje rozłożysty dąb czerwony - Quercus borealis "Maxima".
Od strony wschodniej w zadrzewieniu znajdziemy kilka egzemplarzy igliczni trójcierniowej - Gleditsia triacanthos. To najobfitsze spośród znanych mi osobiście skupisko tego gatunku.
To tę roślinę miał na myśli jeden z mieszkańców Mysłowic, kiedy dość daleko od tego miejsca i to zimą stawiał mi pytanie - co to jest za drzewo, które wygląda jak akacja, ale nie jak akacja. Przyjrzyjmy się teraz jej strąkom, które zawiązała obficie.
Innym wyróżnikiem gatunku są ciernie wyrastające bezpośrednio z pnia.
Teraz opuszczamy Plac Wolności i udajemy się za linię kolejową, na początek ulicy Oświęcimskiej. Zaczyna się część wyprawy z kategorii ziemia. Na początku pozwolę sobie zamieścić bardzo długą sesję fotograficzną, której bohaterką jest, jak się w końcu okazało lipa krymska - Tilia x euchlora. Mam nadzieję, że ktoś, kto kiedyś będzie pytał o ten gatunek ucieszy się z tego powodu.
Przechodząc obok tego miejsca wiele razy byłem przekonany, że to trywialna lipa drobnolistna - Tilia cordata. Wystarczyło jednak w końcu dokładnie się przyjrzeć, aby nabrać podejrzeń, że coś tu nie gra. Oto ciąg dalszy sesji fotograficznej. Jak to rutyna potrafi czasem zgubić nawet dobrego botanika.
Jeszcze tylko owoce.
I jeszcze tylko ostatni rzut oka na owocujące gałęzie.
Ruszamy dalej. W górze widać zabudowania.
Teren jest teraz zabezpieczony przed przypadkową penetracją.
Zerkając z drogi na przydrożną roślinność udokumentowałem bylicę pospolitą - Artemisia vulgaris.
Płożące się irgi oplata powój polny - Convovlulus arvensis.
Kwitnie wciąż powojnik pnący - Clematis vitalba.
Idziemy dalej mijając gęsty drzewostan. Nieco dalej dziura w płocie jest zastawiona delikatną siatką. Pojawiło się też ostrzeżenie.
Zakazu fotografowania nie było. Tedy na początku coś zielonego. Oto morwa biała - Morus alba.
Po wsunięciu obiektywu pomiędzy oczka siatki uzyskałem taki obraz.
Idąc dalej mijam rozwalony budynek skrywający się w cieniu drzew.
Jak widać wzięła go we władanie brzoza brodawkowata - Betula pendula.
W dolnej części mamy taki widok.
Jeszcze jedno zbliżenie tabliczki ostrzegawczej.
Jeszcze dwa ostatnie spojrzenia zza płotu na tereny kolejowe.
Następnie udałem się do siedziby redakcji przy ulicy Wojska Polskiego, między innymi po to aby dowiedzieć się, czy istnieje coś, na co szczególnie powinienem zwrócić uwagę.
Opuszczając zaniedbany tajemniczy wąwóz w zakątku kamienic otaczających więzienie wychodzimy na bardzo zadbany Plac Wolności. Można odnieść wrażenie, że to zupełnie inny świat.
Stoi tutaj pomnik kardynała Augusta Hlonda, prymasa Polski
W drzewostanie jest sporo robinii akacjowej - Robinia pseudoacacia.
Centralne miejsce zajmuje rozłożysty dąb czerwony - Quercus borealis "Maxima".
Od strony wschodniej w zadrzewieniu znajdziemy kilka egzemplarzy igliczni trójcierniowej - Gleditsia triacanthos. To najobfitsze spośród znanych mi osobiście skupisko tego gatunku.
To tę roślinę miał na myśli jeden z mieszkańców Mysłowic, kiedy dość daleko od tego miejsca i to zimą stawiał mi pytanie - co to jest za drzewo, które wygląda jak akacja, ale nie jak akacja. Przyjrzyjmy się teraz jej strąkom, które zawiązała obficie.
Innym wyróżnikiem gatunku są ciernie wyrastające bezpośrednio z pnia.
Teraz opuszczamy Plac Wolności i udajemy się za linię kolejową, na początek ulicy Oświęcimskiej. Zaczyna się część wyprawy z kategorii ziemia. Na początku pozwolę sobie zamieścić bardzo długą sesję fotograficzną, której bohaterką jest, jak się w końcu okazało lipa krymska - Tilia x euchlora. Mam nadzieję, że ktoś, kto kiedyś będzie pytał o ten gatunek ucieszy się z tego powodu.
Przechodząc obok tego miejsca wiele razy byłem przekonany, że to trywialna lipa drobnolistna - Tilia cordata. Wystarczyło jednak w końcu dokładnie się przyjrzeć, aby nabrać podejrzeń, że coś tu nie gra. Oto ciąg dalszy sesji fotograficznej. Jak to rutyna potrafi czasem zgubić nawet dobrego botanika.
Jeszcze tylko owoce.
I jeszcze tylko ostatni rzut oka na owocujące gałęzie.
Ruszamy dalej. W górze widać zabudowania.
Teren jest teraz zabezpieczony przed przypadkową penetracją.
Zerkając z drogi na przydrożną roślinność udokumentowałem bylicę pospolitą - Artemisia vulgaris.
Płożące się irgi oplata powój polny - Convovlulus arvensis.
Kwitnie wciąż powojnik pnący - Clematis vitalba.
Idziemy dalej mijając gęsty drzewostan. Nieco dalej dziura w płocie jest zastawiona delikatną siatką. Pojawiło się też ostrzeżenie.
Zakazu fotografowania nie było. Tedy na początku coś zielonego. Oto morwa biała - Morus alba.
Po wsunięciu obiektywu pomiędzy oczka siatki uzyskałem taki obraz.
Idąc dalej mijam rozwalony budynek skrywający się w cieniu drzew.
Jak widać wzięła go we władanie brzoza brodawkowata - Betula pendula.
W dolnej części mamy taki widok.
Jeszcze jedno zbliżenie tabliczki ostrzegawczej.
Jeszcze dwa ostatnie spojrzenia zza płotu na tereny kolejowe.
Następnie udałem się do siedziby redakcji przy ulicy Wojska Polskiego, między innymi po to aby dowiedzieć się, czy istnieje coś, na co szczególnie powinienem zwrócić uwagę.