Kończymy mysłowicką włóczęgę. Teraz rozejrzymy się w osi trasy oznaczonej na mapie firmy Compass kolorem ciemnoniebieskim.



Po wyjściu z lasu zaczynamy od terenu, gdzie znajduje się Centralne Muzeum Pożarnictwa. Tutaj zauważyłem przypadek obcięcia ze skutkiem śmiertelnym dwu okazałych drzew.



Martwe drzewo znalazłem także po drugiej stronie ulicy w sąsiedztwie terenów sportowych.



W sąsiedztwie martwych drzew a dokładniej topól rosną żywe okazy jakiegoś "genewskiego kundla" - Populus x hybrida.



Jest też topola kanadyjska - Populus x canadensis. To drzewo było silnie przycięte, ale przeżyło.



Bardzo szybko przechodzę dalej idąc w stronę ulicy Stadionowej. Tutaj mijam platan klonolistny - Platanus x acerifolia oraz skupisko derenia - Cornus stolonifera.



Skręcam w kierunku zachodnim mijając restaurację.



W pasie drogowym dominuje okazała wierzba biała - salix alba.



Obok niej wśród krzewów siwymi gałązkami zaznacza swą obecność oliwnik wąskolistny - Eleagnus angustifolia.



Ostatnimi laty tutejsze drzewostany wzbogacono o liczne platany - Platanus x acerifolia.





Mijam teraz do hotel Trojak.



Zerkam na baseny i stawy. Kiedyś widywałem tutaj włosieniczniki - Batrachium, ale teraz to już raczej historia.



Korzystając z braku furtki wkraczam do pobliskiego lasu.



W jego runie zwraca uwagę obfitość winobluszczu pięciolistkowego - Parthenocissus quinquefolia.



Na razie idę w kierunku zachodnim. Ścieżki są prawie zadbane.





Tutaj w lesie skrywa się jeszcze jeden staw, ale i tam nie sposób dostrzec śladów po włosienicznikach - Batrachium.



Odbijam teraz w kierunku północnym.



W oddali widać, że drogę przegradza zwalone drzewo.





To pewna niefrasobliwość, skoro dzieje się to w ciągu ścieżki rowerowej.



Bliżej ulicy Stadionowej warstwa krzewów i niskich drzew jest dość gęsta.



Wciąż jest tutaj sporo świerka pospolitego - Picea abies.



Na poboczach zwracają uwagę spore kępy trzęślicy modrej - Molinia coerulea.





Po północnej stronie ulicy Stadionowej wciąż znajduje się drzewostan. To dziwne, ponieważ liczne czerwone kropki na drzewach sugerowały, że jesienią ubiegłego roku dokumentowałem stan ante mortem.



I tym pozytywnym akcentem kończę tę mysłowicką wędrówkę.