Tego dnia, chociaż padał od czasu do czasu drobny deszczyk poszliśmy z grupą dzieci, podopiecznych Centrum Usług Socjalnych do źródełka pod bukiem w stokach Żelatowej. Okazało się, że zarówno opiekunowie jak i dzieci nigdy przedtem nie byli w tym urokliwym miejscu. Tak trasa tego spaceru przedstawia się na mapie firmy Compass.



Świetlica znajduje się w byłej szkole podstawowej. Obok szkoły znajduje się wąski pagórek porośnięty lasem o charakterze boru mieszanego. Podłużny pagórek to wydma śródlądowa.



W warstwie niższych drzew i krzewów zaznacza się spory udział lipy drobnolistnej - Tilia cordata.



Idziemy, dość szeroką ścieżką.



Po drodze zauważamy, że spory udział wśród roślin runa ma inwazyjny niecierpek drobnokwiatowy - Impatiens parviflora.



Szeroki trakt skończył się wąska ścieżką prowadzącą do głównej drogi. Na poboczu widać nawłoć kanadyjską - Solidago canadensis.



Ważną ciekawostką był modrzew europejski - Larix decidua, na którego korze rozwinęły się bardzo rude zielenice z rodzaju Trentepohlia.





Po wyjściu na drogę zerkamy w kierunku wzgórza Bukowica, tego w którym skrywa się kamieniołom Pogorzyce. Jak widać niebo nie zachęca do dalszej wędrówki, ale pomimo tego poszliśmy dalej.



Znajdujemy się teraz przy ulicy Małopolska. Zaczynamy poznawać rośliny. Tutaj dominantę stanowi biały barszcz zwyczajny - Heracleum sphondylium oraz żółty pasternak zwyczajny - Pastinaca sativa. Widać też różowe kwiatostany cieciorki pstrej - Coronilla varia.



Na zakręcie drogi mijamy osobliwie ukształtowane sosny zwyczajne - Pinus sylvestris.



Idziemy teraz wzdłuż krawędzi lasu kierując się na kamieniołom Żelatowa. Usiłujemy wypatrzeć początek znaków przyrodniczej ścieżki dydaktycznej. Nie było to łatwe.



Przy okazji zwracam uwagę na wrotycz pospolity - Tanacetum vulgare.



Właściwy szlak znaleźliśmy po chwili. Oznakowanie znajdowało się nieco w głębi lasu.



Zasadniczo jest to bór mieszany, mocno zmieniony wskutek uprawy. Wśród drzew liściastych jest sporo lipy drobnolistnej - Tilia cordata. Częsty tutaj dąb czerwony - Quercus borealis "Maxima" tym razem nie wzbudził mojego zainteresowania.



Dzieciom pokazałem mięsiste owoce derenia świdwy - Cornus sanguinea. Zarazem ostrzegłem je przed pokusą ich spożywania. znaczy się owoce są jadalne, ale po całkowitym dojrzeniu. Niestety trudno tak w terenie ustalić czy to już jest ten moment.



Jest tutaj również czeremcha amerykańska - Padus serotnina. Oto jej liść.



Następnie okazało się, że wyszliśmy przy ulicy Poręba. Tutaj na skraju lasu sfotografowałem wyrzutka z ogrodu. Test nim berberys Thumberga - Berberis thunbergii porażony przez mączniaka - Microsphaera berberidis.





Na ulicy Poręba znaleźliśmy się tylko dlatego, że kolejny raz przeoczyliśmy oznakowanie szlaków oraz ścieżki. Oto fragment tutejszego drzewostanu.



Zerkamy teraz w kierunku Żelatowej. Jak widać niebo usiłowało nas przekonać do odwrotu, ale zrobiło to nieskutecznie.



Jesteśmy już na leśnym przedłużeniu ulicy Bartnicza.



Po raz kolejny oglądamy niecierpek drobnokwiatowy - Impatiens parviflora.



I wreszcie stajemy na skraju lasu tuż przy ścieżce wiodącej do źródełka. Ponieważ byłem tak wczoraj wiedziałem którędy wejść.