W kolejnym odcinku tego serialu poruszam się z zachodu na wschód pomiędzy torowiskiem a brzegiem stawu. Trasę oznaczyłem na mapie firmy Compass kolorem czerwonym.



Schodząc w dół zauważam, że cały czas znajduję się na hałdzie.



Oto widok zbiornika z brzegu. Zasadniczo, na razie nic ciekawego. Po prostu trzcina pospolita - Phragmites australis w tle a na pierwszym planie topola osika - Populus tremula. I zasadniczo wszyscy zdrowi.





Część drzew sprawia wrażenie zaskoczonych, tak jakby nagłym zalaniem terenu.



W jednym miejscu znalazłem skupisko astra z grupy Aster lanceolatus. Przy okazji polowałem tutaj przede wszystkim na rusałkę pawika, ale motyl nie był skłonny mi pozować.









Z tej strony brzeg jest stromy. Dostępu do tafli wody broni pas trzciny pospolitej - Phragmites australis.



Bardziej zagadkowym był łan tej trawy na nasypie linii kolejowej.



Wkrótce natrafiłem na wodę sącząca się spod torów.



Ciecz była krystalicznie czysta i płynęła bardzo żwawo.





Sposób w jaki wypływała przypominał boczne źródła w rzekach.





Oto drugi z takich wypływów, jeszcze bardziej aktywny niż pierwszy.



Tutaj powstał już bardzo liczący się dopływ stawu.



U ujścia do niego utworzyła się wręcz kaskada.



Także spod linii kolejowej woda płynie nader gwałtownie, tak jakby co najmniej pękła tamże jakaś rura.





Jednakże charakter roślinności przeczy takiej tezie. To tylko urok rutynowego osiadania terenu i uwalniania tym sposobem kolejnych warstw wodonośnych.



Ponownie zerkamy na staw. Na razie wiele botaniczną nudą.







Ponownie odwracam wzrok. Zza linii kolejowej wyłania się wieża przekaźnikowa.



I tak w miarę szybko dotarłem do wschodniego krańca stawu.