Poszukując zaginionej pustyni trafiliśmy do Chechła. Było tak jak w tytule wątku. Tak to przedstawia się na mapie firmy Compass. W tym odcinku są to miejsca oznaczone kolorem żółtym.



Oto widok kościoła.



Zaraz na dziedzińcu zwracamy uwagę na pomnikową lipę - Tilia. Niestety zapomniałem jaki to gatunek a ze zdjęć wolę nie zgadywać. Niestety, nawet na oficjalnej stronie wsi brak informacji o jej przynależności gatunkowej.





Obchodzimy kościół. Niestety do środka nie mogliśmy zajrzeć. Kilka zdjęć obejrzałem na oficjalnej stronie internetowej wsi.





Niebywałą atrakcją tej miejscowości są te nagrobki. Niestety, próżno szukać o nich wzmianki na wspomnianej stronie internetowej.





Wykonano je ze świętokrzyskich wapieni amfiporowych - skały wieku dewońskiego.



W dalszej części cmentarza także są ciekawe dzieła sztuki sepulkralnej.,







Oczywiście nie można pominąć roślin. Oto pyleniec pospolity - Berteroa incana.



Na życzenie jednej z uczestniczek naszej wyprawy odnalazłem mydlnicę lekarską - Saponaria officinalis.





Opuszczając cmentarz zauważyłem jeszcze kasztanowca zwyczajnego - Aesculus hippocastanum porażonego przez mączniaka - Erysiphe flexuosa.



Następnie pojechaliśmy na zachód i zatrzymaliśmy się na skraju tego lasu. Oczywiście dopiero później zorientowaliśmy się, że rozminęliśmy się z pustynią. Poniekąd dobrze się stało, skoro wstęp na nią jest zabroniony w związku z pracami nad usuwaniem wszelkich bombowych pozostałości.



Idziemy czerwonym szlakiem. Trakt jest bardzo wyraźny.





Po bokach mamy rachityczny las sosnowy.



Pod nogami napotykamy od czasu do czasu kobierce mchów.



Czasami natrafiamy na sterane życiem sosny zwyczajne - Pinus sylvestris.



W jednym miejscu pojawiła się inwazyjna robinia akacjowa - Robinia pseudoacacia.



Tam, gdzie rządzi sosna zwyczajna - Pinus sylvestris las przypomina bór "bardzo" świeży.



Droga jest wciąż wyraźna.



Chociaż jest to formalny szlak turystyczny ludność miejscowa dociera tutaj także z takimi pamiątkami.



Na szczęście można jeszcze zobaczyć coś ponadto, tak jak tę fikuśnie ukształtowaną sosnę zwyczajną - Pinus sylvestris.



Są też pojedyncze jałowce - Juniperus communis.



W lesie zasadniczo brak warstwy krzewów. Ten młody dąb szypułkowy - Quercus robur jest wyjątkiem, lub co gorsza początkiem przekształcania się tego zbiorowiska w kierunku boru mieszanego. Ostatecznie nie ma się o co rzucać, skoro zgodnie z fitosocjologią to naturalny kierunek sukcesji, poczynając od szarej wydmy.



Przy ścieżce natrafiliśmy jeszcze na wierzbą piaskową - Salix repens ssp. arenaria.



Idąc dalej napotkaliśmy na kolejną kupę gruzu w cieniu robinii akacjowej - Robinia pseudoacacia.



W tym momencie postanowiliśmy zawrócić. W drodze powrotnej robiłem kolejne zdjęcia. zapraszam do następnego odcinka.