Znajdujemy się w dalszym ciągu w uroczej szczelinie wcinającej się w łagodny stok wzgórza Skałka. W tym odcinku poznamy to co zobaczyłem wzdłuż trasy oznaczonej na mapie firmy Compass kolorem niebieskim.



Dalszą część szczeliny zasłania idąc od lewej kompozycja ligustru pospolitego - Ligustrum vulgare, derenia świdwy - Cornus sanguinea oraz głogu - Crataegus.



Po krzewami skrywają się podobnie jak na początku niewielkie ilości śmieci.



Są też stare piargi.



Nieco dalej od ścianki teren jest bardzo łatwy do przejścia. To dobrze znana nam murawa z dominującą kłosownicą pierzastą - Brachypodium pinnatum.



Tutaj znalazłem mocno przekrystalizowany blok wapienia krynoidowego. Zapewne ten rodzaj wapienia był głównym celem eksploatacji w tym miejscu.





Jest też kolejna droga wykonana przez miłośników ekstremalnej jazdy.



A dalej na wschód od niej znajdujemy większe zgrupowanie hałd skały nieprzydatnej do celów eksploatacji.



Na południowej krawędzi wyrobiska szumią głogi na gór szczycie.



Idę dalej na wschód.



W murawach mijam kolejne skupiska dziewięćsiłu bezłodygowego - Carlina acaulis.



Pod ścianą kamieniołomu pojawia się niejakie urozmaicenie pod postacią kaliny koralowej - Viburnym opulus.





Niektóre z tutejszych głogów - Crataegus były potężne o czym świadczy ten wciąż żyjący pniak.



A po drugiej stronie stoku krzewów praktycznie brak.



Nagle moim oczom ukazało się kolejne dobre odsłonięcie oraz jaskrawo wybarwiona kalina koralowa - Viburnum opulus.



Przyjrzyjmy się jej bliżej. Zaraz za nią można dostrzec owocujące pędy śliwy tarniny - Prunus spinosa.







A w pobliskich murawach rządzi dziewięćsił bezłodygowy - Carlina acaulis.



Teraz warstwy skalne są ułożone równolegle.



Dostępu do nich bronią krzewy i murawy.



Niemalże przed końcem szczeliny dostrzegam dość okazałą czereśnię - Cerassus avium.





A z boku dostępu do ścianki broni mi śliwa tarnina - Prunus spinosa.



Jest tutaj także dość głęboki, ale zarośnięty dół.



W końcu po pokonaniu niezbyt wielkiej przeszkody znalazłem się pod ścianką. Tutaj zauważam dominację wapieni płytowych. To zupełnie inna formacja od tej oglądanej na dole.



Jestem już na górze i spoglądam w kierunku południowo-zachodnim. Widać fragmenty stadionu a w tle Glinną Górę oraz ruch Sobieski kopalni Południowego Koncernu Węglowego.





Patrząc na wschód widzimy kopułę wzgórza Grodzisko.



Zerkam teraz z góry do dość ciemnego dołu w górnej krawędzi kamieniołomu.





Nie odważyłem się jej penetrować.



Oto ostatni rzut oka na całość ze wschodu na zachód oczywiście.



Kierując na zakończenie wzrok bardziej ku północy dostrzegam wieże chłodnicze jaworznickiej elektrowni.