Poznajemy kolejną, wyższą część wąwozu w stokach Żelatowej. Teraz będzie to trasa oznaczona na mapie firmy Compass kolorem żółtym.



Idąc pod górę bardzo szybko docieram do miejsca, gdzie powinienem odbić w kierunku źródełka.





Wyszedłem na chwilę na prawy brzeg aby zerknąć na dolne partie wąwozu.



Zauważyłem, że powyżej źródełka wody jest całkiem dużo i dlatego zdecydowałem się na odwiedzenie tamtej okolicy.



Zachęcająca była także ta zielona dzicz.



Jestem już na dole i podążam w górę strumienia, który płynie tutaj dość wartko.



Nie byłem tutaj sam.



Mijam wlot do jednej z bocznych dolinek z lewego brzegu.



Idąc pod górę przekraczam coś w rodzaju progu i wyraźnego zwężenia zawalonego powalonymi drzewami.



W górze z kolejnej bocznej dolinki prześwieca krawędź lasu.



Ja wybieram główny ciąg..



Pod nogami zauważam kamień zbudowany z jakieś odmiany wapienia komórkowego.



Teraz po przekroczeniu niewielkiego progu ze zdumieniem odkrywam skalną ściankę.



Po wapieniami znajdują się iły. Z ich ściany sączy się woda. Ta formacja to ret, najwyższe piętro triasu dolnego.





Iły są szare.



Prawdopodobnie to z tej okolicy bierze się większa ilość wody płynącej dołem wąwozu.



Po obejrzeniu tamtego miejsca ponownie zbliżam się do Źródełka pod Bukiem.



Spoglądam w dół wąwozu poprzez łan nerecznicy samczej - Dryopteris filix-mas.



Jedną z nich oglądam odgórnie.



Po wyjściu na krawędź lasu zauważyłem ciekawą muchówkę. To przedstawiciel Syrphidae, wyrówka - Cheilosia illustrata. Owad siedzi na świerząbku orzęsionym - Chaerophyllum hirsutum.