W kolejnym odcinku zrobimy niewielką rundę po terenach poprzemysłowych oraz nieużytkach znajdujących się po zachodniej stronie drogi. Trasę oznaczyłem kolorem ciemnozielonym. Zasadniczo niczego ciekawego się tutaj nie spodziewałem, ale biorąc pod uwagę w jakich zaskakujących miejscach pojawiają się na terenie Trzebini rośliny chronione, w tym storczyki musieliśmy sprawdzić i te chaszcze.



Wzdłuż drogi rosną lipy drobnolistne - Tilia cordata. W ich cieniu rozprzestrzeniły się nawłocie kanadyjskie - Solidago canadensis.





Ponadto w tych chaszczach rządzi trzcinnik piaskowy - Calamagrostis epigeios.



Zabudowania w tle to byłe zakłady tłuszczowe.



W sumie jesteśmy bardzo blisko linii kolejowej.





Natrafiamy na pierwsze ogrodzenia z zapraszającą na ten teren potężną dziurą. Po drodze mijamy derenia świdwę - Cornus sanguinea.



A za dziurą jest mokradło. Na nim rządzi zejściowa wiązówka błotna - Filipendula ulmaria.





Był też ponad dwumetrowy ligustr pospolity - Ligustrum vulgare.



Drzew jest niewiele i zazwyczaj tworzą niewielkie grupy, tak jak ta brzoza brodawkowata - Betula pendula. W tym wypadku dwie splotły się w uścisku a trzy trzymają się na uboczu.



Ten samotny krzew to szakłak pospolity - Rhamnus cathartica.





Nad tą okolicą przebiega linia przesyłowa, co zapewne chroni ją przed zabudową.



Ten dziwny tłum to czeremcha amerykańska - Padus serotina, która właśnie zrzuciła liście.



A poza tym są tutaj dość wysokie krzaki, które trzeba obchodzić



Przejście często prowadzi przez łany zejściowej teraz nawłoci kanadyjskiej - Solidago canadensis.



Zatoczyliśmy szeroki łuk. Zbliżamy się do drogi.



Tym nie mniej dla spokojności spenetrowaliśmy jeszcze niewielki zagajnik. Tutaj pierwszoplanową rolę gra trzęślica modra - Molinia coerulea.



Trafiła się też nerecznica samcza - Dryopteris filix-mas.



W drzewostanie dominują gatunki liściaste.



Jest wśród nich wierzba iwa - Salix caprea oraz brzoza brodawkowata - Betula pendula.



A poza tym sporo tutaj skrzypu polnego - Equisetum arvense.



Widoki się powtarzają. Nerecznica samcza - Dryopteris filix-mas jest tutaj w większej ilości.







Pewną odmianą był dzięgiel leśny - Angelica sylvestris.



Intrygująco w tym lasku wyglądało to samotne wiaderko.



W sumie uznaliśmy, że nawet brak ciekawych gatunków roślin nie stanowi przeszkody przez zaproponowaniem przekształcenia tego terenu w park.



Przed wyjściem na drogę obejrzałem jeszcze zejściowy podagrycznik pospolity - Aegopodium podagraria.



Pomiędzy nim tkwiły stare jak mi się wydaje śmieci.



Była też kompletnie zaskakująca, świeża instalacja.



Szybko poszliśmy dalej. Po drodze w jednym z ogrodów zauważyliśmy grupę modrzewi europejskich - Larix decidua.



Tuż przed droga Trzebinia - Kraków na jednym z ogrodzeń znajduje się kwitnący i owocujący bluszcz pospolity - Hedera helix.



Oto krótka sesja z jego kwiatami i owocami.







A za drogą, tam gdzie widać bloki znajduje się kolejna część Wyżyny Krakowsko-Częstochowskiej. Zdecydowanie opuścimy Rów Krzeszowicki i znajdziemy się na Wyżynie Olkuskiej.



A co dalej. Cóż zapraszam do kolejnego ostatniego odcinka tego serialu.