Tego dnia odbyłem krótka wycieczkę do Jaworzna w towarzystwie zaprzyjaźnionego leśnika, który poszukiwał materiałów do swojej pracy naukowej. Na początku obejrzeliśmy brzeg zapadliska pogórniczego w zakończeniu ulicy Botanicznej. Jest to skraj kompleksu leśnego Dobra - Wilkoszyn. Na on czas był to już Obszar Chronionego Krajobrazu. Ta okolica to niebieskie kółko. Zielone kółka oznaczają Wapniówkę.
Na początku zerkamy na powierzchnię wody, którą pokrywa naturalny film z rozkładających się wosków. Trawa to manna - Glyceria aquatica.
Bliżej końca zapadliska rozwija się szuwar z pałką szerokolistną - Typha latifolia.
Tego dnia już kwitła niezapominajka błotna - Myosotis palustris.
Zakwitł również wyczyniec kolankowaty - Alopecurus geniculatus.
Gęsty, zielony tłum tworzy tutaj na dalszym planie trzcina pospolita - Phragmites australis.
Bliżej było między innymi sitowie leśne - Scirpus sylvaticus, które także zakwitło.
Teraz jesteśmy już na Wapniówce. Odwiedzamy zachodni, słabiej zarośnięty osadnik. Na razie obserwujemy odbijającą po pożarze kruszynę pospolitą - Frangula alnus.
W jej sąsiedztwie pokazała się kukułka majowa - Dactylorhiza majalis.
Ciekawostką były kopce mrówek budowane z zalegających tutaj odpadów. Przy pierwszym z nich widać kwitnącą koniczynę pagórkową - Trifolium montanum. Kto wie, może sam osad nie jest aż tak niebezpieczny jak się powszechnie uważa.
A to już kolejne kukułki majowe - Dactylorhiza majalis.
A ogólnie rzecz biorąc ten teren tego dnia wyglądał tak.
Po pożarze trawy jakoś się regenerują.
Przechodzimy teraz na drugi, silniej zarośnięty osadnik. To ciemniejsze z dwu kółek oznaczających na mapie tę okolicę. Zaczynamy od w miarę świeżego przekroju przez warstwy odpadów.
Bardzo przejmująco wygląda na tym podłożu jakiś głóg - Crataegus.
To samo można powiedzieć o tej brzozie brodawkowatej - Betula pendula.
Mamy też coś w rodzaju zatoczki, gdzie również trwa regeneracja krzewów po pożarze.
Oto kolejny przekrój przez osady.
Czas na przegląd flory. Oto babka średnia - Plantago media.
A to już łan miecznicy - Sisyrinchium bermudiana z koniczyną pagórkową - Trifolium montanum.
Przyjrzyjmy się teraz dokładnie miecznicy - Sisyrinchium bermudiana.
A na zakończenie, abyśmy pamiętali, gdzie byliśmy jeszcze jeden rzut oka na przekrój przez osady Wapniówki.
Na początku zerkamy na powierzchnię wody, którą pokrywa naturalny film z rozkładających się wosków. Trawa to manna - Glyceria aquatica.
Bliżej końca zapadliska rozwija się szuwar z pałką szerokolistną - Typha latifolia.
Tego dnia już kwitła niezapominajka błotna - Myosotis palustris.
Zakwitł również wyczyniec kolankowaty - Alopecurus geniculatus.
Gęsty, zielony tłum tworzy tutaj na dalszym planie trzcina pospolita - Phragmites australis.
Bliżej było między innymi sitowie leśne - Scirpus sylvaticus, które także zakwitło.
Teraz jesteśmy już na Wapniówce. Odwiedzamy zachodni, słabiej zarośnięty osadnik. Na razie obserwujemy odbijającą po pożarze kruszynę pospolitą - Frangula alnus.
W jej sąsiedztwie pokazała się kukułka majowa - Dactylorhiza majalis.
Ciekawostką były kopce mrówek budowane z zalegających tutaj odpadów. Przy pierwszym z nich widać kwitnącą koniczynę pagórkową - Trifolium montanum. Kto wie, może sam osad nie jest aż tak niebezpieczny jak się powszechnie uważa.
A to już kolejne kukułki majowe - Dactylorhiza majalis.
A ogólnie rzecz biorąc ten teren tego dnia wyglądał tak.
Po pożarze trawy jakoś się regenerują.
Przechodzimy teraz na drugi, silniej zarośnięty osadnik. To ciemniejsze z dwu kółek oznaczających na mapie tę okolicę. Zaczynamy od w miarę świeżego przekroju przez warstwy odpadów.
Bardzo przejmująco wygląda na tym podłożu jakiś głóg - Crataegus.
To samo można powiedzieć o tej brzozie brodawkowatej - Betula pendula.
Mamy też coś w rodzaju zatoczki, gdzie również trwa regeneracja krzewów po pożarze.
Oto kolejny przekrój przez osady.
Czas na przegląd flory. Oto babka średnia - Plantago media.
A to już łan miecznicy - Sisyrinchium bermudiana z koniczyną pagórkową - Trifolium montanum.
Przyjrzyjmy się teraz dokładnie miecznicy - Sisyrinchium bermudiana.
A na zakończenie, abyśmy pamiętali, gdzie byliśmy jeszcze jeden rzut oka na przekrój przez osady Wapniówki.