Na zachód od Chełmku za Przemszą znajdują się dwa Chełmy, znaczy się Mały i Śląski, który kiedyś był Wielkim. Tę okolicę w ramach wycieczki Chełmek i dwa Chełmy przemierzamy tak, jak to zostało pokazane na mapie firmy compass. Zdjęcia robiłem w miejscach oznaczonych niebieskimi kółkami.



Pierwsze zdjęcie wykonane tuż po przekroczeniu Przemszy przedstawia kanał równoległy do rzeki Przemszy. Pełnił on wówczas rolę lokalnego wysypiska śmieci, co wyraźnie widać na zdjęciu.



Następnie bardzo szybko przeszliśmy w rejon Smutnej Góry. Jesteśmy w miejscu drugiego kółka. Tutaj znalazłem staśmioną postać pępawy dwuletniej - Crepis biennis.



Zakwitł również dziki bez hebd - Sambucus ebulus.







Jesteśmy teraz przy krawędzi lasu. Zerkamy na południe. Na horyzoncie majaczą Beskidy. To trzecie niebieskie kółko.



A na skraju lasu znaleźliśmy warpie pełniące rolę kosza na śmieci. Poza tym widać tutaj bardzo młodą kruszynę pospolitą - Frangula alnus.



Wtedy też zorientowałem się, że rozminęliśmy się z cmentarzem cholerycznym, który chciałem pokazać. Dlatego skręciliśmy na wschód. Teraz stoimy nad zasypanym szybem miejscowej kopalni węgla kamiennego. To czwarte niebieskie kółko.



W tej okolicy wystąpiła wiązówka bulwkowa - Filipendula vulgaris.



Podążamy teraz w kierunku hałdy po kopalni. Po drodze mijamy taką sosnę zwyczajną - Pinus sylvestris.



Szczyt hałdy to model płaskowyżu z którego biorą początek liczne rzeki, tworzące na jego stokach głębokie, malownicze kaniony.





W tym wypadku bardzo intrygująco wygląda robinia akacjowa - Robinia pseudoacacia zamykająca wylot jednego z kanionów.





Jak widać ten model, szczególnie na drugim zdjęciu jest bardzo instruktywny.





Cmentarz choleryczny też obejrzeliśmy, ale tym razem go nie fotografowałem.
Wreszcie docieramy do Chełma Śląskiego. Tutaj poznajemy kościół i jego otoczenie. Zaczynamy od rzeźb. Na początku św. Adalbert, po naszemu Wojciech.



Kolejna jest św. Anna.



Następnie zauważamy św. Jana Nepomucena, jako tego, który milczał, dochowując tajemnicy spowiedzi. A pytano go o nią w nader okrutny sposób.



Jest też św. Jadwiga Śląska. Teraz te rzeźby są odrestaurowane.



Jeszcze tylko scena ukrzyżowania.



Teraz wracamy do botaniki. Oto żywotnik wschodni - Platycladus orientalis.





I na tym moglibyśmy skończyć. Stanęliśmy na przystanku i zorientowaliśmy się, że powrót do Chrzanowa nie będzie łatwy. Tedy podjęliśmy heroiczną decyzję. Wracamy do Chełmku. Po drodze w punkcie pierwszym przyjrzeliśmy się Przemszy, która w tej okolicy jest czarniawa. Nad rzeką widać mnóstwo wierzb białych - Salix alba.





I to by było na tyle. Liczne luki są spowodowane tym, że sporo zdjęć było bardzo złej jakości.