Po zejściu jednym wąwozem tak nisko jak się dało w taki sposób, aby nie było widać krawędzi lasu postanowiliśmy zawrócić. Poszliśmy w góra kolejnym wąwozem trasą oznaczoną kolorem łososiowym.



W dalszym ciągu w dolinie dominują świerki pospolite - Picea abies.



Na początku po lewej stronie jeszcze tego ciągu którym idziemy mijamy kolejny bardzo wąski dopływ. Wszystko zatem wskazuje, że to w tej okolicy znajdują się źródła rzeki Brodła a nie w stawie na zachodnim skraju lasu.



Swoistą kurtynę stanowi świerk pospolity - Picea abies z bardzo gęstymi gałązkami.



Za nim znajduje się szerokie bagno powstałe z połączenia wód cieku którym idziemy z tym, którym pójdziemy.



Kolejny świerk pospolity - Picea abies jest tak samo gęsty, jak jego poprzednik.



Teraz zdecydowanie ruszamy w górę. Dolina jest łagodniejsza, ale drzewostan nie zmienia się.



Mijamy kolejne bagno odwiedzane przez dziki.



Jest też odcinek bardziej V-kształtny.



Jego brzegi są strome.



W końcu natrafiamy na skupisko skrzypu olbrzymiego - Equisetum telmateia.



Strumień płynie żwawo, czyszcząc dno do warstwy humusu.





Powoli zbliżamy się do końca.



Mijamy dziki odcinek z powalonymi drzewami.



I tak dochodzimy do zarośli wierzbowych. Gatunku wolę teraz nie typować.







Porastają one szczytowe mokradło.





Przed wyjściem na drogę wygląda to tak.





A wzdłuż drogi mamy taki sam las jak na początku pierwszej części. Coś w rodzaju boru mieszanego ze sporą domieszką świerka pospolitego - Picea abies.



Kupka gałęzi na poprzednim zdjęciu okazała się być szczątkami sosny banka - Pinus banksiana.







Teraz zerkamy w głąb innej doliny, która pominęliśmy będąc na dole. Typowy dla tej okolicy widok.



W dalszym ciągu mijamy bardzo kształtny świerk pospolity - Picea abies.



A już po dojściu do okolicy, gdzie postawiliśmy nasze samochody zauważyłem spory głaz diabazu z Niedźwiedziej Góry.