W przedostatnim odcinku tego serialu wędrujemy trasą oznaczoną kolorem ciemnobrązowym.



Zaczynamy od dwu kruszczyków - Epipactis. Drugi to zdecydowanie kruszczyk Schmalhauzena - Epipactis x schmalhausenii





Potem mamy młody dąb szypułkowy - Quercus robur porażony przez mączniaka - Microsphaera alphitoides.



Teraz spoglądamy na buka pospolitego - Fagus sylvatica, który zdaje się odbudowywać młode pędy po ataku wiosennych przymrozków.



No i oczywiście mamy kolejne kruszczyki - Epipactis.





Kolejny buk pospolity - Fagus sylvatica jest normalny.



I znowu, tak jak na całym obszarze spotykamy czeremchę amerykańską - Padus serotina.



Spomiędzy jej gałązek także wyłania się kruszczyk - Epipactis.



Dla uspokojenia sfotografowałem także kozłka lekarskiego - Valeriana officinalis.



I tak doszedłem do głównej, granicznej dla tego etapu opracowania drogi, którą nie marudząc ruszyłem na wschód.





W drzewostanie dość często trafia się buk pospolity - Fagus sylvatica.



Z roślin zielnych zauważam marchew zwyczajną - Daucus carota.



No i oczywiście spotykamy kolejne kruszczyki - Epipactis.





Teraz po obu stronach drogi pojawia się młody drzewostan.



No i jeszcze jeden kruszczyk - Epipactis.



Tuż przy drodze widać liczne młode drzewka, wśród nich brzozę brodawkowatą - Betula pendula.



Nieco dalej od drogi drzewostan jest wyczyszczony. Pozostały tylko buki pospolite - Fagus sylvatica. To zapewne zakończony sukcesem jeden z etapów przebudowy drzewostanu.



Elementem synatropizacji jest tutaj pojawienie się ostrożnia polnego - Cirsium arvense.



Teraz dochodzę do skrzyżowania.



Zerkam na wschód.



Następnie zdecydowanie skręcam na południe.



Teraz równo spoglądam na obie strony drogi. Bez trudu znajduję kolejne kruszczyki - Epipactis.





Pewną odmianą jest dzięgiel leśny - Angelica sylvestris, którego liście zostały po części pozbawione miękiszu.



Tutaj mamy ten gatunek z niesamowicie rozdętą gatką.



No i znowu kruszczyki - Epipactis.





Barwnym akcentem jest dzwonek - Campanula. Niestety, teraz nie jestem pewien gatunku, więc poprzestanę na rodzaju.





Ponieważ mamy tutaj do czynienia z zalesianą porębą spotkanie wykarczowanego pniaka jest jakąś odmianą.



Z niskich krzewinek natrafiłem jeszcze na wrzos zwyczajny - Calluna vulgaris.



Ale cokolwiek by o tym nie myśleć, kruszczyki - Epipactis rządzą.