Ruszam dalej, Teraz poznamy kamieniołom zerkając do jego wnętrza z zachodniej krawędzi. Na początku jest w miarę miło. Widać między innymi opaloną robinię akacjową - Robinia pseudoacacia. Znaczy się czasami jest tutaj gorąco.



Krawędź wyrobiska podnosi się. W drzewostanie w dalszym ciągu dominuje robinia akacjowa - Robinia pseudoacacia.





Dopiero teraz widać pierwsze znaczące ilości osadów najwyższego piętra antropocenu. Wszystko to co pokazałem do tej pory to było nic w porównaniu z tym. Zapowiada się ciekawie.





Na razie będzie kwietny przerywnik. Oto bluszczyk kurdybanek - Glechoma hederacea.



Interesującą strukturą był szałas z pędów powojnika pnącego - Clematis vitalba.



Tak to wyglądało od środka.





A w kwestii osadów najwyższego piętra antropocenu postaram się chwilowo nie wypowiadać, ale pokażę rzetelnie to co spotkałem.







Kamieniołom sąsiaduje z zabudowaniami. Tutaj są to jak widać wymuskane ogródki. Należy jednak zgodnie z zasadą domniemania niewinności przyjąć, że ich właściciele z tym co już obejrzeliśmy i co jeszcze obejrzymy nie mają nic wspólnego.





Tedy ruszam dalej, wciąż zerkając na krawędź wyrobiska.









Krótkie oderwanie wzroku.



I oczywiście następuje ciąg dalszy.







A poza tym było tutaj trochę białego kwiecia.



Teraz schodzą w dół. Teren przecina kilka dobrych ścieżek.





Bliżej północnej krawędzi kamieniołomu natrafiłem na fiołek wonny - Viola odorata. Potrzebny był tak akcent.







A w północno-wschodniej części wyrobiska, czyli niedaleko północnego końca ulicy Kamienna napotkałem na okazały klon zwyczajny - Acer platanoides.





Teraz pokazuję jego kwiaty, albowiem chciałem aby końcówka tego serialu wyglądała kwitnąco.





TO WAŻNE, GDYŻ W TYM MOMENCIE OSIĄGNĄŁEM KOLEJNĄ MAGICZNĄ LICZBĘ FOTOREPORTAŻY - 2222

(wypowiedź edytowana przez piotr_grzegorzek 05.lutego.2015)