I tak doszliśmy do cypla wzniesienia. Za chwilę trasą oznaczoną kolorem niebieskim ruszymy na południe.



Na razie ze skraju lasu zerkamy na dno przyszłego jeziora. Zalanie jest planowane na jesień, ale jak ostatnio donosi prasa i ten termin może nie zostać dotrzymany. Pojawiły się osuwiska. Poza tym, jak widać trzeba jeszcze wyciąć sporo drzew.







Rzeka Skawa tutaj zbliża się do przyszłego lewego brzegu jeziora.



W tym momencie zdecydowanie ruszamy w dół. To przyszła przybrzeżna stromizna.





Po drodze zauważam coś z płonnikowatych - Polytrichaceae.



Teraz zbliżyliśmy się do drzew widzianych na początku.



Znajdujemy też dziwne kopce ziemi.



Po pewnym czasie drogę blokują nie uprzątnięte gałęzie drzew. Szukamy planu awaryjnego.



Ze skarpy ponad drogą widać, że ze stoków wzgórza sączy się woda. Zapowiada się, że będzie coraz trudniej.



Ponieważ spędziliśmy trochę czasu na dnie przyszłego jeziora i to potencjalnie w sporym zanurzeniu decydujemy się na odwrót i ponowne wejście w las. Mieliśmy też na uwadze nasze najsłabsze ogniwa.



Jeszcze jedno spojrzenie na głębię przyszłego jeziora.



Teraz wędrujemy w miarę dobrym szlakiem.



Na przyszłe jezioro możemy sobie tylko popatrzeć.





W lesie dominuje świerk pospolity - Picea abies. Drzewa liściaste, w tym buk zwyczajny - Fagus sylvatica stanowią znikomą domieszkę.



Poza tym znaleźliśmy hubę z gatunku pniarek obrzeżony - Fomitopsis pinicola. Drzewa żywicielskiego nie oznaczałem. Trzeba tylko wspomnieć, że rośnie zarówno na drewnie drzew iglastych jak i liściastych.



Ponownie ze skraju brzegu zerkamy na przyszłą głębię jeziora.



Oto kolejne skupisko mchu z rodziny płonnikowatych - Polytrichaceae.



I ponowne spojrzenie na dno przyszłego jeziora. W tej okolicy wydobyto sporo żwiru.





Za to po drugiej stronie ścieżki na stromej skarpie pobocza usadowiła się pleszanka - Pellia epiphylla. Uczyniłem ją bohaterką dłuższej sesji zdjęciowej.











I kolejne spojrzenie na przyszłe jezioro.



I kolejny przerywnik pod postacią żywca gruczołowatego - Dentaria glandulosa.



A to już ostatnie widoki na dno przyszłego zalewu oraz miejsca po eksploatacji żwiru.









Potem nastąpił zdecydowany odwrót.