2015.12.29 21:24
Tego dnia w ramach pracy lustrowałem stan znajdującego się pod opieką Muzeum w Chrzanowie cmentarza żydowskiego. Przy okazji zebrałem występujące tam mszaki. Zbiór już zasilił zielnik Uniwersytetu Śląskiego.
Obiekt badań znajduje się w miejscu, gdzie ulica Borowcowa przechodzi w ulicę Podwale. Na wszelki wypadek zamieszczam mapkę. Akcja części pierwszej toczy się w okolicy niebieskiego kółka, czyli bramy wejściowej i tuż za nią.
W 2007 roku cmentarz został oczyszczony, ogrodzenie wyremontowane. Od tego czasu mszaki miały prawie nieskrępowaną możliwość spontanicznej sukcesji. Po prostu kilka razy w sezonie jest koszona trawa no i są grabione oraz wywożone liście. Teraz wkrótce po rozpoczęciu tych prac okolica ogrodzenia wyglądała tak.
Przegląd gatunków rozpoczyna zęboróg purpurowy - Ceratodon purpureus.
Potem był krótkosz wyblakły - Brachytecium albicans.
Towarzyszył mu prątnik srebrzysty - Bryum argenteum.
Kolejnym gatunkiem jest trywialny krótkosz szorstki - Brachytecium rutabulum.
Spore powierzchnie zajmował tutaj tujowiec - Thuidium philiberti.
I ponownie krótkosz szorstki - Brachytecium rutabulum.
Następnie idą płożymerzyk vel płaskomerzyk kończysty - Plagiomnium cuspidatum
Jest też płożymerzyk pokrewny - Plagiomnium affine.
I ponownie zerkamy na omszałe ogrodzenie. Trzeba było się na chwilę wyprostować.
Omszały był także teren przed ogrodzeniem.
Jednym z ciekawszym przypadków było to zbiorowisko rozwinięte wzdłuż fugi.
Następnie tuż za bramą znalazł się zwojek skręcony - Barbula convoluta.
Był też widłoząbek włoskowy - Dicranella heteromala.
Na zakończenie obejrzałem niewielki murek położony tuż za bramą. Znajdują się tam najstarsze macewy na naszym cmentarzu.
Tutaj całkiem nieźle urządził się rozłupek grubowłosy - Schistidium crassipilum.
Obiekt badań znajduje się w miejscu, gdzie ulica Borowcowa przechodzi w ulicę Podwale. Na wszelki wypadek zamieszczam mapkę. Akcja części pierwszej toczy się w okolicy niebieskiego kółka, czyli bramy wejściowej i tuż za nią.
W 2007 roku cmentarz został oczyszczony, ogrodzenie wyremontowane. Od tego czasu mszaki miały prawie nieskrępowaną możliwość spontanicznej sukcesji. Po prostu kilka razy w sezonie jest koszona trawa no i są grabione oraz wywożone liście. Teraz wkrótce po rozpoczęciu tych prac okolica ogrodzenia wyglądała tak.
Przegląd gatunków rozpoczyna zęboróg purpurowy - Ceratodon purpureus.
Potem był krótkosz wyblakły - Brachytecium albicans.
Towarzyszył mu prątnik srebrzysty - Bryum argenteum.
Kolejnym gatunkiem jest trywialny krótkosz szorstki - Brachytecium rutabulum.
Spore powierzchnie zajmował tutaj tujowiec - Thuidium philiberti.
I ponownie krótkosz szorstki - Brachytecium rutabulum.
Następnie idą płożymerzyk vel płaskomerzyk kończysty - Plagiomnium cuspidatum
Jest też płożymerzyk pokrewny - Plagiomnium affine.
I ponownie zerkamy na omszałe ogrodzenie. Trzeba było się na chwilę wyprostować.
Omszały był także teren przed ogrodzeniem.
Jednym z ciekawszym przypadków było to zbiorowisko rozwinięte wzdłuż fugi.
Następnie tuż za bramą znalazł się zwojek skręcony - Barbula convoluta.
Był też widłoząbek włoskowy - Dicranella heteromala.
Na zakończenie obejrzałem niewielki murek położony tuż za bramą. Znajdują się tam najstarsze macewy na naszym cmentarzu.
Tutaj całkiem nieźle urządził się rozłupek grubowłosy - Schistidium crassipilum.