2016.01.11 22:21
W tym odcinku będziemy poruszać się trasą oznaczona na mapie firmy Compass kolorem żółtym. Spora jej część będzie biegła przez Słupną, ale jakoś trzeba było dojść do przystanku.
Do dalszej części lasu wkraczamy przez coś na podobieństwo bramy.
W tej okolicy w pewnej równowadze egzystują dąb szypułkowy - Quercus robur oraz dąb czerwony - Quercus rubra.
Drzewostan jest po części wzbogacony w brzozę brodawkowatą - Betula pendula oraz świerka pospolitego - Picea abies. Drzewa są stosunkowo młode.
Świerk pospolity - Picea abies stanowi tutaj znaczącą domieszkę.
Tu i ówdzie drogę zagradza roślinny drut kolczasty, czyli jeżyny - Rubus sp. sp.
I jeszcze jeden świerk pospolity - Picea abies.
Bliżej głównej drogi natrafiamy na osady najwyższego piętra antropocenu. Można je datować na okres sprzed 1 lipca 2013.
Przed nami ulica Stadionowa i wschodni skraj lasu.
W części lasu położonej na południe od ulicy Stadionowej świerk pospolity - Picea abies występuje w dużej ilości.
Jest tam także znacząca ilość sosny zwyczajnej - Pinus sylvestris.
Zacząłem teraz przyglądać się świerkom pospolitym i zauważyłem, że u większości z nich szyszki są zawiązane na szczytach koron.
Ten gatunek ma się tutaj dobrze o czym świadczy liczna młodzież.
I jeszcze jedna porcja zdjęć z świerkiem w roli głównej.
Powoli zmierzam ku krawędzi lasu. Teraz w drzewostanie dominuje sosna zwyczajna - Pinus sylvestris. Pierwszy plan zajmuje dąb szypułkowy - Quercus robur.
I jeszcze ostatnia dłużyzna ze świerkiem pospolitym - Picea abies w roli głównej. Nie zawsze dobrze to widać, ale szyszki zawsze były zawiązane w szczytowych partiach koron.
To nie może być przypadkowy zbieg okoliczności.
Analogicznie zachował się amerykański świerk kłujący - Picea pungens przy ulicy Stadionowej.
Trudno na tej podstawie jednoznacznie określać jaka będzie ta zima. Może być po prostu długa i przez to uciążliwa. Pamiętam, że nieco ponad dwadzieścia lat temu ostatni śnieg spadł w kwietniu a wiosna wybuchła majem. Są bowiem także inne znaki. W sobotę 9 stycznia w Krakowie kasztanowce miały lepkie pączki, czyli szykowały się na wiosnę.
Do dalszej części lasu wkraczamy przez coś na podobieństwo bramy.
W tej okolicy w pewnej równowadze egzystują dąb szypułkowy - Quercus robur oraz dąb czerwony - Quercus rubra.
Drzewostan jest po części wzbogacony w brzozę brodawkowatą - Betula pendula oraz świerka pospolitego - Picea abies. Drzewa są stosunkowo młode.
Świerk pospolity - Picea abies stanowi tutaj znaczącą domieszkę.
Tu i ówdzie drogę zagradza roślinny drut kolczasty, czyli jeżyny - Rubus sp. sp.
I jeszcze jeden świerk pospolity - Picea abies.
Bliżej głównej drogi natrafiamy na osady najwyższego piętra antropocenu. Można je datować na okres sprzed 1 lipca 2013.
Przed nami ulica Stadionowa i wschodni skraj lasu.
W części lasu położonej na południe od ulicy Stadionowej świerk pospolity - Picea abies występuje w dużej ilości.
Jest tam także znacząca ilość sosny zwyczajnej - Pinus sylvestris.
Zacząłem teraz przyglądać się świerkom pospolitym i zauważyłem, że u większości z nich szyszki są zawiązane na szczytach koron.
Ten gatunek ma się tutaj dobrze o czym świadczy liczna młodzież.
I jeszcze jedna porcja zdjęć z świerkiem w roli głównej.
Powoli zmierzam ku krawędzi lasu. Teraz w drzewostanie dominuje sosna zwyczajna - Pinus sylvestris. Pierwszy plan zajmuje dąb szypułkowy - Quercus robur.
I jeszcze ostatnia dłużyzna ze świerkiem pospolitym - Picea abies w roli głównej. Nie zawsze dobrze to widać, ale szyszki zawsze były zawiązane w szczytowych partiach koron.
To nie może być przypadkowy zbieg okoliczności.
Analogicznie zachował się amerykański świerk kłujący - Picea pungens przy ulicy Stadionowej.
Trudno na tej podstawie jednoznacznie określać jaka będzie ta zima. Może być po prostu długa i przez to uciążliwa. Pamiętam, że nieco ponad dwadzieścia lat temu ostatni śnieg spadł w kwietniu a wiosna wybuchła majem. Są bowiem także inne znaki. W sobotę 9 stycznia w Krakowie kasztanowce miały lepkie pączki, czyli szykowały się na wiosnę.