Teraz tropiąc murawy na Kajasówce będziemy się poruszać w osi trasy oznaczonej kolorem białym.



Na początku widać nasłonecznione stoki z murawami naskalnymi.



Za to u podnóża Kajasówki rozwijają się zarośla ze śliwą tarniną - Prunus spinosa.







Jednakże nawet tutaj część pionowych ścian jest ocieniana przez drzewa wyrastające u podnóża tej formacji. Źle to wróży nawet tym resztkom muraw.





Śliwa tarnina - Prunus spinosa kwitnie także na szczycie.



Ponadto nader dobitnie widać tutaj "efekt żywopłotu".



W tym miejscu pojawił się chaber driakiewnik - Centaurea scabiosa.



Zwróciłem także uwagę na glistnik jaskółcze ziele - Chelidonium majus o bardzo kosmatych pędach. Oglądamy go blisko, coraz bliżej.









I tak osiągnęliśmy Bustryk, najwyższy punkt Kajasówki.



W tej okolicy zakwitły jakieś mniszki - Taraxacum.



I jeszcze jeden "efekt żywopłotu".



Tutaj mamy jego bardziej zaawansowany etap. Nieskuteczność zwykłego wycinania krzewów dla restytucji muraw przećwiczono między innymi na osławionej Ostoi Kroczyckiej.



Wspaniale na tle młodzieży prezentuje się jakiś głóg - Crataegus.



Wędrując skrajem stoku zwróciliśmy uwagę na taką kolistą strukturę. Możliwe, że to lej krasowy lub co bardziej prawdopodobne opuszczony kamieniołom.



Wracamy do flory. Listę gatunków wzbogaca kokorycz pełna - Corydalis solida.







Jest też zanokcica skalna - Asplenium trichomanes.



A to już gajowiec żółty - Galeobdolon luteum, tutaj w towarzystwie przytulii czepnej - Galium aparine.





Oto czyściec leśny - Stachys sylvatica.



Jest i szczyr trwały - Mercurialis perennis.



A poza tym cały czas spotykamy jakieś fragmenty "głogówka". Głog - Crataegus rządzi.