Jako się rzekło w poprzednim odcinku ruszamy teraz na wschód, aby przybliżyć się do Skałek Bielańskich.



A lesie, jako to w lesie. Czasem cień, czasem słońce.





Tutaj dominuje niecierpek drobnokwiatowy - Impatiens parviflora.



Ładną wyspę tworzy w tym miejscu nerecznica samcza - Dryopteris filix-mas.



Jest też orlica. Kiedyś powiedziałbym pospolita - Pteridium aquilinum. Teraz właściwie nie wiadomo co to jest.





I kolejny widok rozświetlonego drzewostanu.



I tak trafiliśmy na szlak czerwony.







W sumie nic nadzwyczajnego. Po prostu łykamy kolejne metry.







Jest szczypta zieleniny.



Jest malina właściwa - Rubus idaeus.



I kolejna gęstwa. Tutaj drzewostan jest młodszy.







Teraz jesteśmy w okolicy, gdzie szlak czerwony nakłada się na szlak żółty. Jak widać, bardzo nas poniosło w kierunku wręcz przeciwnym do Skałek Bielańskich.





Lessowe podłoże i błoto w rozświetlonym drzewostanie dały tutaj bardzo plastyczny efekt.



I tak dotarliśmy do skraju Polany Dębina.





Znaczy się cel naszej wyprawy jest blisko, coraz bliżej.