2016.06.23 22:18
W kolejnym odcinku pokręcimy w części lasu na wzniesieniu ciągnącym się na wschód od leśnego przedłużenia ulicy Stroma. Zaczynamy od południowej krawędzi. Jest to klasyczna buczyna z zanikającymi wiosennymi geofitami.
Jednym z takich geofitów był zawilec gajowy - Anemone nemorosa.
Pewną domieszkę stanowią tutaj inne gatunki okazałych drzew. Oto brzoza brodawkowata - Betula pendula.
Oto modrzew europejski - Larix decidua oglądany w osi pnia, po zbliżeniu doń aparatu fotograficznego.
Lokalnie utrzymują się płaty szczyru trwałego - Mercurialis perennis.
Teraz wkraczamy na teren byłego kamieniołomu. Oto sesja zdjęciowa z pewnym bukiem pospolitym - Fagus sylvatica.
Krawędź kamieniołomu zarasta coraz bardziej.
Pomiędzy zielskiem, a dokładniej szczyrem trwałym - Mercurialis perennis pojawia się czerniec gronkowy - Actaea spicata.
Są miejsca, gdzie krawędź kamieniołomu jest bardziej czytelna.
W drodze do niej mijamy kopytnik pospolity - Asarum europaeum.
Teraz na pierwszym planie pojawia się przytulia wonna - Galium odoratum. Poza tym mamy spore bloki wapieni falistych.
Wyszliśmy na górną krawędź kamieniołomu. Widzimy buki pospolite - Fagus sylvatica w bardzo ryzykownej lokalizacji.
Teraz mijamy fragment prawdziwych szwedzkich okopów.
Tutaj też dopiero co wyszła lilia złotogłów - Lilium martagon.
Kwitnie przytulinka wiosenna - Cruciata glabra.
Roślinność drzewiastą reprezentuje jarząb pospolity - Sorbus aucuparia.
I tak niepostrzeżenie doszliśmy do kamieniołomu przy południowej krawędzi lasu.
W tej okolicy zieleninę reprezentuje bodziszek cuchnący - Geranium robertianum.
Brzeg wyrobiska zdają się stabilizować buki pospolite - Fagus slvatica wespół z grabem zwyczajnym - Carpinus betulus.
Część terenu zasłaniały dyndające pędy bluszczu pospolitego - Hedera helix.
Po nogami mijaliśmy siewki głogu - Crataegus.
Są też siewki klonu jaworu - Acer pseudoplatanus.
Oto wyrobisko w całej okazałości.
Tę sielską atmosferę burzą osady najwyższego piętra antropocenu. Na szczęście w nieszczęściu można je zdecydowanie datować na okres sprzed 1 lipca 2013 roku.
Jednym z takich geofitów był zawilec gajowy - Anemone nemorosa.
Pewną domieszkę stanowią tutaj inne gatunki okazałych drzew. Oto brzoza brodawkowata - Betula pendula.
Oto modrzew europejski - Larix decidua oglądany w osi pnia, po zbliżeniu doń aparatu fotograficznego.
Lokalnie utrzymują się płaty szczyru trwałego - Mercurialis perennis.
Teraz wkraczamy na teren byłego kamieniołomu. Oto sesja zdjęciowa z pewnym bukiem pospolitym - Fagus sylvatica.
Krawędź kamieniołomu zarasta coraz bardziej.
Pomiędzy zielskiem, a dokładniej szczyrem trwałym - Mercurialis perennis pojawia się czerniec gronkowy - Actaea spicata.
Są miejsca, gdzie krawędź kamieniołomu jest bardziej czytelna.
W drodze do niej mijamy kopytnik pospolity - Asarum europaeum.
Teraz na pierwszym planie pojawia się przytulia wonna - Galium odoratum. Poza tym mamy spore bloki wapieni falistych.
Wyszliśmy na górną krawędź kamieniołomu. Widzimy buki pospolite - Fagus sylvatica w bardzo ryzykownej lokalizacji.
Teraz mijamy fragment prawdziwych szwedzkich okopów.
Tutaj też dopiero co wyszła lilia złotogłów - Lilium martagon.
Kwitnie przytulinka wiosenna - Cruciata glabra.
Roślinność drzewiastą reprezentuje jarząb pospolity - Sorbus aucuparia.
I tak niepostrzeżenie doszliśmy do kamieniołomu przy południowej krawędzi lasu.
W tej okolicy zieleninę reprezentuje bodziszek cuchnący - Geranium robertianum.
Brzeg wyrobiska zdają się stabilizować buki pospolite - Fagus slvatica wespół z grabem zwyczajnym - Carpinus betulus.
Część terenu zasłaniały dyndające pędy bluszczu pospolitego - Hedera helix.
Po nogami mijaliśmy siewki głogu - Crataegus.
Są też siewki klonu jaworu - Acer pseudoplatanus.
Oto wyrobisko w całej okazałości.
Tę sielską atmosferę burzą osady najwyższego piętra antropocenu. Na szczęście w nieszczęściu można je zdecydowanie datować na okres sprzed 1 lipca 2013 roku.