W kolejnym odcinku przemieszczamy się wzdłuż południowo-zachodniej części wielkiego, jak na tę okolicę łuku Białej Przemszy. Trasę oznaczyłem kolorem pomarańczowym.



Na początku spokojna woda i sadziec konopiasty - Eupatorium cannabinum na brzegach.





Wkrótce potem zauważam raczej skonsumowanego przez leśną zwierzynę kruszczyka szerokolistnego - Epipactis helleborine.



Drzewostan zagęszcza się, ale da się przejść.



Bliżej rzeki znajdujemy resztki kamiennych umocnień brzegu.



W tym zielonym tłumie jest kolejny kruszczyk - Epipactis.



I wreszcie po dłuższym czasie grzyb. Oto pięknoróg szydłowaty - Calocera cornea.



A poza tym, jak przystało na tereny wilgotne rośnie tutaj ostrożeń warzywny - Cirsium oleraceum.



Tak jak w poprzednim odcinku na drzewa wspina się chmiel zwyczajny - Humulus lupulus.



A rzeka sprawia wrażenie bardziej rwącej. Marszczy się.



Lokalnie przedzieraliśmy się przez coś takiego.



Co pewien czas mijaliśmy kwitnącego sadźca konopiastego - Eupatorium cannabinum.



Jak przystało na łęg chmielu zwyczajnego - Humulus lupulus ci tutaj dostatek.





W końcu trafiamy na miejsce, gdzie do rzeki wpada kanał. To odwodnienie piaskowni. W każdym bądź razie z góry widać tutaj spory, prostokątny zbiornik.



Idziemy dalej. Las się przerzedza, teren się podnosi. W drzewostanie dominuje brzoza brodawkowata - Betula pendula.



Po pewnym czasie odkrywamy coś w rodzaju katarakty. Licząc od dopływu w górę ten odcinek ma około 60 metrów długości.









Za kataraktą poziom wody jest wyraźnie wyższy.



Nieco dalej znajdujemy kolejny niższy próg.



A potem rzeka zdecydowanie się uspokaja. Przez czystą wodę widać piaszczyste dno.





Jeszcze nie oddalamy się od rzeki. Przedzierając się przez zarośla po drodze na pniu wierzby kruchej - Salix fragilis znajdujemy czyreń ogniowy - Phellinus igniarius.





Rzeka wyraźnie się uspokoiła.



Te czarne pnie to czeremcha zwyczajna - Padus avium.



Na zakończenie bohaterem dłuższej sesji zdjęciowej stała się szyszkolubka kolczasta - Auriscalpium vulgare. Oglądamy ją blisko, coraz bliżej.









Trafiło się też kolejne, bardzo porządne mrowisko. Otacza go inwazyjny niecierpek drobnokwiatowy - Impatiens parviflora.