Idziemy dalej. Teraz będzie to trasa oznaczona kolorem jasnozielonym.



Jesteśmy na prawym brzegu doliny rzeki a zarazem prawym brzegu Luszówki. Na początku pamiątka po okazalej topoli - Populus.



Luszówka po prostu sobie płynie.









Czasami bardzo ostro skręca.



I tak zbliżamy się do Chechła. Za zakrętem będzie ostatnia prosta.



Pomijając ten wypoczynek zasadniczo jest tutaj czysto.



Chechło jest bardzo blisko.



Większych zmian tutaj nie da się odnotować. Wciąż stoją malowane ruiny.



Przez chaszcze widać zabudowę Osiedla Niepodległości.



Stoi tutaj także ten krzyż.



Tuż przed ujściem Luszówki do Chechła znajduje się taka zapora.



Oto samo ujście, blisko, coraz bliżej.





Woda z Luszówki jest biała a z Chechła rdzawa. To skutek zawartych w niej kwasów humusowych.



Idziemy dalej z biegiem Chechła. Po drodze mijamy powstałe spontanicznie miejsce kultu.





Aż po ulicę Szpitalną nic ciekawego się nie działo. Udokumentowałem jedynie kwitnienie klonu srebrzystego - Acer saccharinum.









Przekraczamy ulicę Szpitalną.



W dalszym ciągu poruszamy się wzdłuż prawego brzegu rzeki. Dominują suche trawy.







Widać ślad niedawnej wizyty bobrów.



Zerkamy na lewy brzeg. Tam pod drzewami skrywają się stare zakola Chechła. Pełnią one rolę lokalnych koszy na śmieci.



Po naszej stronie trafił się okazały dziki bez czarny - Sambucus nigra.



Teraz bogactwa złożone na lewym brzegu są lepiej widoczne. Tam też były bobry.





Zerkamy przed siebie na zabudowę Chrzanowa. Na pierwszym planie mamy suche wiesiołki - Oenothera.



Teraz dalsze pójście z biegiem rzeki jest niemożliwe. Znaczy się było wykonalne, ale bardzo trudne.



Tedy do ulicy 29 Listopada poszliśmy ulicą Słoneczna. Jest tutaj trochę bardzo starej zabudowy.







Była też instalacja z kategorii "Żegnaj telewizorku".