Kontynuujemy wędrówkę. Tym razem będzie to odcinek oznaczony kolorem jasnoniebieskim. Jest to grań wzniesienia Gwoździec.



Na odchodne zerkamy z drugiego końca wyrobiska na wapiennik.



Następnie przyglądamy się kraśnikom kotłującym się na chabrze łąkowym - Centaurea jacea. Z roślin o wiele lepiej widać babkę średnią - Plantago media.



Sporo kraśników przyleciało na starca jakubka - Senecio jacobaea.





Teraz zdecydowanie opuszczamy kamieniołom.



Przechodzimy pod jakimś mostkiem.



Pokonujemy stromy stok . W drzewostanie dominuje buk pospolity - Fagus sylvatica z domieszką brzozy brodawkowatej - Betula pendula.





Jak widać skalne podłoże jest blisko powierzchni.



Zbliżamy się do szczytu. Wyraźnie widać stromy północny stok wzniesienia.





I tym momencie zamiast iść dalej na południe odbiłem na zachód.





W runie lasu znajdujemy siewki klonu jawora - Acer pseudoplatanus. Sporo tutaj przytulii wonnej - Galium odoratum.



Powoli kierujemy się na zachód.



Oto ostra szczytowa grań Gwoźdźca.



Zerkamy na południe.



Przez dłuższy czas nie ma większych zmian w drzewostanie oraz krajobrazie. Zauważa się domieszkę sosny zwyczajnej - Pinus sylvestris.









Teraz w runie lasu dominuje konwalia majowa - Convallaria majalis,.





Przekroczyliśmy połowę długości tego odcinka trasy. Bez większych zmian.







Zerkamy na stok północny.



Osiągamy końcowy odcinek trasy.



Pojawiają się rozmaite deformacje terenu ręka ludzką uczynione.





Oto korzenie brzozy brodawkowatej - Betula pendula.



Oto wykop w nadkładzie lessowym. Przekroczyliśmy go.



Tutaj jest jakieś zjawisko erozyjne.



Znaleźliśmy ścieżkę. Schodzimy niezbyt stromym stokiem po północnej stronie wzniesienia.





W drzewostanie pojawia się sporo młodych buków pospolitych - Fagus sylvatica.



Tego wzniesienia nie zdobywamy.



Schodzimy. Na dole widać dróżkę.



Po drodze trafił nam się akcent mykologiczny. Oto zejściowy żółciak siarkowy - Laetiporus sulphureus.





Jesteśmy już na dobrej ścieżce. Przed nami główny leśny trakt.



Zanim do niego dotarliśmy obejrzeliśmy jeszcze lakownice spłaszczone - Ganoderma applanatum.



Główną drogę, biegnącą tutaj z północy na południe od zachodu ogranicza niewielkie wzniesienie. są wapienie jurajskie, jest less.