WYPRAWA W POSZUKIWANIU NIEZNANYCH STANOWISK PODEJŹRZONÓW
OLKUSZ
19 MAJ 2018

Zapraszam na wyprawę do Olkusza na Wyżynie Olkuskiej której celem jest odkrycie nieznanych stanowisk podejźrzonów. Wyprawa ta prowadzi na jedną z przecinek leśnych gdzie znajduje się potencjalne dla nich siedlisko. Podczas wyprawy będzie ukazany sekret jak w łatwy sposób można odkryć nowe stanowisko dla tych trudnych do odnalezienia roślin.

HARMONOGRAM WYPRAWY:

SOBOTA 19 MAJA:
miejsce spotkania dworzec główny pks Kraków godz. 9:00
podjazd busem z Krakowa do Olkusza
podejście do przecinki leśnej w Olkuszu i poszukiwanie nieznanych stanowisk podejźrzonów
podjazd busem z Olkusza do Krakowa
miejsce rozstania dworzec główny pks Kraków godz. 18:00

Zgłoszenia na wyprawę proszę wysyłać na adres: dariusz.tlalka@o2.pl do 30 kwietnia 2018
Dojazd, wyżywienie we własnym zakresie

Uwaga: wyprawa prowadzi przez łatwy teren. Należy zabrać obuwie terenowe. Potrzebny też by był odbiornik GPS do lokalizowania odnalezionych okazów podejźrzonów. Aparat fotograficzny, mapa terenowa i notatnik będą w posiadaniu organizatora i prowadzącego wyprawę.

Blisko mnie, ale ja w tym czasie będę udzielał się w Miejskim ogrodzie botanicznym z Zabrzu.

Panie Piotrze to mogę życzyć udanego udzielania się w Zabrzu.
W mojej wyprawie chodzi mi o połączenie ludzi o wspólnych pasjach, tak by każdy czegoś się dowiedział i poczuł co to jest satysfakcja z dokonania niezwykłego odkrycia. Niestety coraz rzadziej ma to miejsce, więc zachęcam do wycieczki. Od nas to zależy.

Zapisy przedłużam do 15 maja. Jak na razie nie mam chętnych.

Wycieczka odbyła się w planowanym terminie. Była nas trzech botaników: ja, Marek i Marysia. Odwiedziliśmy Olkusz i Sławków. Jeśli o podejźrzony to początek i koniec był zachwycający. W samym Olkuszu już przy samym wejściu do przecinki leśnej pod linią energetyczną trafiliśmy zaledwie 2 osobniki podejźrzona księżycowego i mimo dobrych siedlisk już w większej liczbie go nie znaleźliśmy.





Teren przecinki w stosunku do zeszłego roku był mocno przyniszczony w wyniku oczyszczania terenu z roślinności. Pod nią natrafiliśmy też na kilka ciekawych roślin jak: gruszycznik jednokwiatowy, kosaciec syberyjski, rojownik pospolity, skrzyp zimowy.
Później udaliśmy w głębi boru sosnowego by odwiedzić stanowiska widlicza spłaszczonego i w. Zeillera

Oto widlicz Zeillera



Potem podjechaliśmy do Sławkowa na stanowisko storczyka samczego. Niestety mimo poszukiwań nie znaleźliśmy go. Przypuszczalnie było to powodem suszy jaka nas ostatnio nawiedzała. Tutaj zaobserwowaliśmy drugie stanowisko podejźrzona księżycowego liczące kilkanaśnie osobników. Stanowisko to stwierdziłem wcześniej podczas prowadzonych inwentaryzacji botanicznych. Rosły też tutaj zimowit jesienny i kosaciec syberyjski. Podeszliśmy wzdłuż przecinki leśnej na trzecie stanowisko podejźrzona księżycowego które okazało się marne, z kilkudziesięciu osobników stwierdzonych przeze mniej wcześniej było zaledwie kilka. W pobliżu tego stanowiska rosły rosiczka okrągłolistna i gnidosz rozesłany. Wracając z powrotem natrafiliśmy w pobliżu drugiego stanowiska podejźrzona księżycowego nieznane mi jego skupienie w naprawdę pięknych i dorodnych okazach o mocno ponacinanych odcinkach liścia. Jeszcze takich okazów to nie widziałem i zapewne ja tu jeszcze wrócę.



Na tym zakończyliśmy wycieczkę którą uważam za udaną. Świetnie było się spotkać w terenie w takim botanicznym gronie i można powiedzieć do następnego.

Świetnie, że udało się Wam tam pojechać. Super relacja i... te "nieszczęsne" podejźrzony, których jeszcze nie udało mi się spotkać w naturze :( Darku, myślisz, że za jakieś 2 tygodnie można by było ich poszukać w Gorcach, na tym stanowisku, o którym Ci kiedyś napisałem????

Za dwa tygodnie to będzie odpowiednia pora na poszukiwania podejźrzonów w Gorcach bo będą wtedy odpowiednio rozwinięte by w miarę można je było dojrzeć. Postaram się by my w weekend się umówili bo Gorce dla mnie są bardzo ciekawe i nie można całkowicie wykluczyć znalezienia tutaj podejźrzona lancetowatego. Dla mnie siedliska podejźrzonów to przede wszystkim niska murawa jastrzębcowa o niewielkim zwarciu runa.

Dobrze by było się tam wybrać razem. Może Twoja obecność "przyciągnie" jakieś podejźrzony i będzie mi dane je w końcu zobaczyć :) Dziś poukładam sobie wszystkie sprawy żeby wyrwać się w następny weekend. Będziemy w kontakcie :)

Za niedługo wraz ze znajomym wybieram się na Pomorze na kolejne poszukiwania wymarłego gatunku w Polsce - Botrychium simplex. Mamy wytypowane jak się wydaje idealne dla niego siedlisko. Problem w tym że jest on strasznie mały, ma bardzo wąską skalę ekologiczną i nie sposób przewidzieć gdzie on może rosnąć w Polsce. Do tego potrzebna jest nie tylko wiedza, zdolności ale przede wszystkim ogromne szczęście.

Właśnie wróciłem z Pomorza i do odkrycia wymarłego podejźrzona pojedynczego brakowało tylko jednego - ogromnego szczęścia, bo siedliska dla niego tam były. Wielka susza jaka nas nawiedza w tym roku dała się we znaki odnalezionym tam podejźrzonom księżycowym których wraz ze znajomym znaleźliśmy w kilku miejscach. Trochę też za późno wybraliśmy się na tą wyprawę, bo sezon wegetacyjny mocno poszedł naprzód. Być może na przyszły rok ponawiamy tą próbę, tylko czy wystarczy nam wytrwałości, bo nie można wykluczyć że podejźrzon pojedynczy rośnie gdzieś w Polsce sprytnie ukrywając się przed botanikami.
Na pocieszenie wstawiam zdjęcie znalezionego tam podejźrzona księżycowego.