02.08.2021 r. - Pojezierze Myśliborskie (prop. rez. Torfowisko Żelechowo). We wnętrzu próchniejącego pnia buka (pozostałości po odcięciu jednego z dwóch pni), na wilgotnym murszu kilkadziesiąt owocników o średnicy 1-4 mm:







Włoski o długości do 1120 µm i grubości w najszerszym miejscu przy podstawie do 62,6 µm. Grubość ścian do 9,1 µm. Podstawy często wielokrotnie rozgałęzione:













Zarodniki o rozmiarach 18,3-20,8 x 11,2-13,0 µm (średnio 19,2 x 12,2 µm), Q: 1,5-1,7 (średnio 1,6), pozornie niemal gładkie z bardzo słabą, ledwie widoczną punktowaną ornamentacją. Z góry uprzedzam - sprawdzałam zarodniki zarówno z wysypu, jak i te luźno pływające podczas obserwacji worków. Preparaty z CB solidnie podgrzewałam nad gazem i szukałam ornamentacji nawet po upływie doby. Zdjęcia ornamentacji, za radą Romka wyostrzałam w podpowiedziany przez niego sposób... a efekty i tak są marne:







Z ciekawości zrobiłam też preparat w CR i chociaż nie jest to standardowa metoda, coś tam jednak widać:



A to zdjęcie umieszczam z wyprzedzeniem, na wypadek gdyby ktoś spytał o krople w zarodnikach;-)

No i na koniec worki oraz parafizy:





O moich przemyśleniach za chwilę...

Grażynka,
ależ Ty genialnie kroisz te preparaty... :-)
Jak tu pięknie wszystko widać...
Chciałbym kiedyś dojść do takiej perfekcji.
Super

Korzystałam z klucza Schumachera (1990) i w zasadzie bez problemu dotarłam do punktu 34, w którym jest napisane:
"34. Askospory pozornie gładkie w świetle optycznym (1200 x w CB); 17,8-23,5 x 9,8-13,2 um ... 16. S. setosissima
34. Ornamentacja askosporów wyraźnie widoczna w świetle optycznym ... 35

Pamiętając ile czasu zajęło mi poszukiwanie zarodników, na których byłoby widać jakąkolwiek ornamentację, przyjęłam, że zarodniki są pozornie gładkie, uznając jednocześnie, że dużym nadużyciem byłoby przyjęcie tej ornamentacji za wyraźnie widoczną.

Tym samym dotarłam do Scutellinia setosissima. Sprawdziłam też informacje o tym gatunku w opisie Schumachera i w zasadzie wszystkie najważniejsze cechy się zgadzają. Pozytywny efekt dało też porównanie ze zdjęciami i opisem w pracy: https://www.researchgate.net/publication/321194697_Scutellinia_setosissima_Pezizales_Pyrenomataceae_Scutellinia_setosissima_Le_Gal_FUNGA_VERACRUZANA_156.

A teraz bardzo Was proszę o opinie:-)

Zdjęcia super, gatunek ... no cóż myślę że fajnie byłoby gdyby to była ona, tak na dobrą sprawę to nic innego w zasadzie nie pasuje, jest tylko jeden problem Schumacher pisze że to gatunek tropikalny( słabo znam angielski może coś źle zrozumiałem)ale S.ahmadii też była podawana tylko z Subkontynentu Indyjskiego.

Bardzo dziękuję Sławku i Romku za mile słowa:-) Staram się;-)
Romku, rzeczywiście Schumacher tak napisał ale od jakiegoś czasu przestaję się przejmować zgodnością z pierwotnym występowaniem gatunków, w końcu okratek australijski też z podobnej strefy klimatycznej pochodzi a jednak u nas ma się całkiem dobrze (ponad 100 potwierdzonych stanowisk). I takich gatunków mamy pewnie znacznie więcej.

Scutellinia setosissima była już w Polsce, a dokładniej w Sieradzkim PK notowana (jako cf.) w 2009 r. (Bujakiewicz i Springer 2009), więc nie byłby to jakiś ewenement.

piękna dokumentacja i dociekliwość

Co do zalinkowanej pracy, to wg mnie tam nie ma S. setossima, tylko spieprzone barwienie w CRB i zdjęcia w LM.
Porównajcie SEM-y u Schumachera i Meksykanów. Nie ma możliwości, żeby takie brodawy nie były widoczne w LM, nawet bez barwienia.

Fakt na meksykańskim zdjęciu SEM zupełnie inny gatunek.

Szczerze mówiąc dziwiła mnie ta rozbieżność między zdjęciami SEM i z mikroskopu optycznego. Pewnie przez niedostatek doświadczenia nie przyszło mi jednak do głowy podważać publikację Meksykanów. Teraz patrzę na to inaczej;-) No i jestem pewna, że jeśli ktoś kiedyś zrobi zdjęcia SEM zarodnikom ze Scutellinia prezentowanej w tym wątku, to takich guzów jak u Meksykanów nie zobaczy;-)