W Borach Tucholskich rośnie bardzo ładny grzyb Sarcodon imbricatus (Sarniak dachówkowaty). W moich okolicach, gdzie zwykle przebywam szukając różnych okazów, występuje on w niezliczonej ilości. Tubylcy jedzą go gdy jest młody. Chciałem wam pokazać parę fotek z mojego wielohektarowego poletka tego ładnego grzyba.

Przepiękny grzybek - PRZECUDOWNE FOTKI!!!!!! :-)
gaborson - powiedz mi proszę w jakie rejony BORÓW TUCHOLSKICH JEŹDZISZ??
Na SARNIAKA "poluję" już 2 lata i.....nic z tego :-(

Ja na niego nie poluje bo jest pod ochroną z tego co mi mówiła Ania Kujawa.
Ja jeżdżę do Zaborskiego Parku Krajobrazowego. Przecież koło Sępólna one też występują.

A ja poluję - Aparatem fotograficznym, ale jakoś ciągle nie chce się zapełniać NIM KARTA PAMIęCI :-)
A koło Sępólna też je miałeś?? Gdzie?? :-)
P.S. O ochronie gatunkowej WIEM DOSKONALE :-)Mnie prawie nie interesują jadalniaki, "poluję" na ochronniaki i z "czerwonej listy".

Generalnie koło Sępólna kręciłem się tylko przez przypadek jak tamtędy czasami przejeżdżałem i zatrzymywałem się w lasku na mały odpoczynek. Wtedy co prawda nie wiedziałem, że to rzadki grzyb i pod ochroną bo u mnie tego rosło zawsze masa i brzydko mówiąc poza tym, że go widziałem i znając go jako grzyba jadalnego o nie zbyt dobrym smaku pozostawiłem go na miejscu. Przykro mi Waldku, ale wątpię abym sobie przypomniał gdzie to było w Twoich okolicach. Natomiast ja focę sarniaki w okolicach Mylofu, Brus oraz w Narodowym Parku Borów Tucholskich.

...ja ci mówię Waldemar,przyjeżdżaj na Kaszuby i nie zapomnij zabrać karty pamięci min.10 GB...

Zwracam Waszą uwagę na fakt, że obecnie sarniak dachówkowaty to dwa gatunki:
- pod sosnami Sarcodon squamosus (sarniak sosnowy)
- pod świerkami Sarcodon imbricatus (sarniak świerkowy)
Na fotografiach widać ściółkę sosnową wnioskuję więc, że przedstawiony grzybek to Sarcodom squamosus - sarniak sosnowy.
Dla zainteresowanych więcej można przeczytać w Mycological Research 103(11) na stronach 1447-1452.

Dzięki Darku za tę ważną dla mnie informację. Grzybek i tak jest u Ani w Turewie. Będzie go oznaczać. Jeżeli już wpadłeś do tego wątku to proszę powiedz mi od kiedy jest to rozdzielenie i czy tylko te dwa grzyby różnią się miejscem występowania. Co w przypadku gdy sosna i świerk rosną koło siebie a wśród nich sarniaki ? Mam takie przypadki w swoim lasku.

Ja ich nie odróżniałam do tej pory. Traktowałam jak jeden gatunek. Cechami mikro się praktycznie nie różnią, tylko siedliskiem (partnerem??) i cechami makro.
Darku, będę wdzięczna za kopię artykułu :-)

Podział na te dwa gatunki istnieje od końca XVIII wieku kiedy to Lineusz i Schaeffer opisali odpowiednio Hydnum imbricatum (1753) i Hydnum squamosum (1774) :-)))
Pod koniec XIX wieku Karsten (S. imbricatus) i Quelet (S. squamosus) umieścili je w rodzaju Sarcodon i tak juz zostało.
Nie wiedzieć dlaczego ten podział nie był zauważany (również w polskiej mikologii) do końca XX wieku kiedy to Johannesson, Ryman, Lundmark i Danell przypomnieli o tym na łamach Micological Research (1999 r.)
W przypadku lasu z sosną i świerkiem trzeba będzie odwołać się do cech mikroskopowych, jestem jednak niemal pewny, że Twoje będą to Sarcodon squamosus - sarniaki sosnowe. Sarniaka świerkowego trzeba by poszukać w świerkowych lasach regla dolnego i szczęśliwy znalazca takiego okazu (mając równocześnie do dyspozycji S squamosus) mógłby porównać sobie cechy makro i mikro. Było by to bardzo ciekawe.

:-)

Darku czy to znaczy, że na północy w lasach świerkowych go nie znajdę ? Czy nie istnieje możliwość znalezienia go w moich Borach Tucholskich ?
Te ze zdjęcia to na pewno rosły w zagajniku sosnowym bez domieszki świerku. Tak więc muszę je oznaczyć jako Sarcodon squamosus. Ponieważ mnie bardzo interesują wszelakie grzybki z hymenoforem kolczastym to każda informacja jest dla mnie bardzo cenna. Jak byś miał ten artykulik i słał Ani to puść i do mnie jak możesz.
Dzięki

Chciałbnym jeszce dodać, że zarówno na mojej jak i na Marka stronie ten podział nie jeest uwzględniony chociaż jest pewne prawdopodobieństwo, że na głównej fotografii w atlasie Marka jest fotka rzeczywiście Sarcodon imbricatus (ta zrobiona gdzieś na Słowacji - bez podania partnera mikoryzowego). Porównując jednak z innymi zdjęciami S. imbricatus (np. w atlasie Papousek'a) mam wrażenie, ze to S. squamosus.

Gaborson - moim zdaniem znalezienie S. imbricatus na nizinie, a szcególnie w Borach Tucholskich jest raczej mało prawdopodobne; przydałoby się przynajmniej jakieś "niższe położenie górskie" :-)
Ania - kiedy "subtelne różnice w cechach mikroskopijnych" są niedostrzegalne dla naszych oczu zawsze pozostaje jeszcze tzw. ostateczne rozwiązanie i odwołanie się do kolegów zajmujących się badaniami molekularnymi :-)
I ciekawe ile kryptogatunków sarniaków udałoby się przy tej okazji opisać :-)))

Dzięki za info.

W czeskim kluczu do "jeżatych" nic o różnicach mikro nie piszą, Skandynawowie też milczą na ten temat. Czesi piszą o trudnościach identyfikacyjnych gdy właśnie mamy i świerk i sosnę. Dlatego jestem ciekawa artykułu, o którym wspominasz.

Byłam w ten weekend w Puszczy Nadnoteckiej i w młodnikach sosnowych sarniak rośnie łanami. Suszek dla Ani jest na kaloryferze, a zdjecia z wyprawy i parę pytan, to moze dziś wieczorem, bo wczoraj to ja grzyby obrabiałam (dwa kilo kurki, kilka kilo gąsek, opieńka zebrana niechcący, podgrzybki).

Artykuł, o którym była mowa powyżej można przeczytać pod adresem:

http://www-mykopat.slu.se/Newwebsite/mycorrhiza/kantarellfiler/texter/sarcodon.pdf

Przyjemnej lektury!

Darku wielkie dzięki zaraz biorę się za lekturę.

Witam wszystkich-rzut beretem od końca autostrady koło Nowego Tomyśla znalazłam całe skupiska sarniaków widać, że miejscowi nic nie robą sobie z ochrony gatunkowej, bo były mocno przetrzebione i te które zostały to stare osobniki i mało już dekoracyjne- nie miałam aparatu znalezisko uwieczniłam telefonem a przyznać muszę, że w Wiekopolsce pierwszy raz widziałam dziś te grzybki

Ostatni piątek, sobotę i niedzielę spędziłam w Puszczy Nadnoteckiej (okolice Wiejc, lesniczówka Leszczyny). Sarniak dachówkowaty rosnie tam w młodnikach sosnowych stadami w rozmiarach iście monstrualnych. Ma spokój, bo nikt go nie zbiera.