Wczoraj, 1 maja, na leszczynie - najpierw ta twarda spękana huba, a gdy już miałam odchodzić, wzrok mój padł na zeschnięte owocniki (łącznie 7 na długości ok. 1,5 m jednej z gałęzi tego krzewu) czegoś, co uważam za zaschnięty Tremella foliacea. Chciałabym więc wiedzieć, jakiemu gatunkowi zawdzięczam znalezienie T. foliacea (na razie domniemanego, ale ... :)







i rozmiarówka:

Phellinus igniarius sensu lato. Musiałabyś go delikatnie poprosić o próbkę DNA :-) Jeśli sądzić po wyglądzie, to nie wygląda na P. alni (najbardziej omnibusowaty z tejże grupy).

To chyba po prostu normalny ogniowy - w tym przypadku można potwierdzić/zaprzeczyć, krojąc. Tylko po co? Taki ładny, niech sobie rośnie :-)

Będzie sobie rósł, chyba, że byłaby szansa na P. alni ;-)

Stwierdzam z bólem, że "zwykły" P. igniarius robi mnie w konia :-(
Jak rośnie na wierzbie i jest mocno konsolowaty to wiem, że P. igniarius, a jak na innym żywicielu, ha ..... :-(

Jak się uporam z bieżącymi rozmaitościami, muszę się "wgryźć w te Phellinusy" po cechach makro i żywicielach :)

Basiu, to raczej P. alni jest tym najpospolitszym, bo P. igniarius sensu stricto występuje tylko na wierzbie. Tak ponoć wynika z ostatnich badań genetycznych.
Jutro podeślę wątki. Dziś staram się zminimalizować użycie oczu, bardzo bolących po całym dniu w plenerze - nie tylko oczy zapyłkowały mi się zupełnie, nawet ubranie i buty przed chwilą szczotkowałam i trzepałam na balkonie, bo nie chcę mieć żółtozielonej i uczulającej garderoby.
Ja również znalazłam dziś przypadkowego czyrenia na niecodziennym gospodarzu, i ten okaz pewnie też pozostanie Phellinus sp., o ile nie zostanę inspektorem Gadżetem, z jego fajnymi teleskopowymi odnóżami oraz wbudowanym zestawem narzędzi ;-)