Niewielkie hubki w szczelinie pnia brzozy. Trochę wrośniakowate ale rurki występują w wielu warstwach. Owocniki bez zapachu i bez smaku.

Mnie te hubki intrygują na tyle, że przeorałam już kilka książek i wciąż nie wiem, co to za piękne dziwadło w stylu "Highway to Heaven".
Ostatnio forum znowu odwiedził Darek Karasiński, może on będzie znał rozwiązanie zagadki?
Bardzo, bardzo mi się ten nadrzewny podoba, niestety wśród europejskich, bardzo wieloletnich, brzozowożernych Polypores nie mogę znaleźć kandydata. Po makro podchodzą czyrenie, jednak ad hoc wszystkie nasze cechami kluczowymi niezbyt pasują. Pozostaje tylko oko doświadczone albo Pan Mikroskop :-)

Mnie także ten grzyb zastanawia. Byłem tam dzisiaj. Nic się nie zmieniło. Skoro to jakiś wieloletni to powinien niebawem odżyć. Zrobiłem zbliżenie porów.

Miałabym prośbę - najpierw (koniecznie na rosnącym owocniku) sprawdź, czy hymenofor reaguje przebarwieniem na uciśnięcie (czy, jak i jak szybko). Obadaj wierzch (skórkę/krustę) - miękka? elastyczna? twarda? krucha? betonowa? poddaje się uciśnięciu palca, czy pęka? Czy to zielone na powierzchni kapelusza to mech/glony/porosty?
Potem przekrój jakiś bardziej żywy i soczysty owocnik, żeby było dokładnie widać kontekst (no, na tych zdjęciach widać naprawdę niewiele) i skórkę. Sprawdź, jak pachnie miąższ (kwaśno? charakterystycznie jakoś? dziwnie? żywicowato? grzybowo?), zrób próbę z KOH na przekroju miąższu i na powierzchni hymenoforu, jeśli możesz.
To naprawdę ciekawe znalezisko, zwłaszcza biorąc pod uwagę kolor i wielkość.

Paulo, zajrzałem dzisiaj do wnętrza szczeliny i okazało się, że cała górna powierzchnia pęknięcia pokryta jest resupinatem tego grzyba. Pęknięcie ma miejscami 15 cm głębokości. Dopiero na jego skraju wytwarzają się owocniki, które przyrastają corocznie od dołu o kolejną warstwę rurek, stąd ich warstwowa budowa. Powierzchnia górna owocnika pozostaje niezmienna latami stąd zazielenienie glonami. Przyrasta jedynie na brzegach. Niektóre poczerniałe jak węgiel.
Naciśnięcie hymenoforu nie powoduje jego przebarwienia. Skórka jest elastyczna i poddaje się naciśnięciu. Zapach jest słaby grzybowy. Warstwy owocnika grubości 1-1,5 mm.
Potraktowałem go roztworem NaOH ponieważ nie mam KOH. Miąższ, a właściwie rurki na przekroju, ponieważ miąższu prawie nie ma, zbrązowiał. Rurki od spodu lekko ściemniały z odcieniem seledynowym. Może ta obserwacja będzie do czegoś przydatna.



Szczelina jest wąska i trudno tam zajrzeć a jeszcze trudniej zrobić zdjęcie.


Niektóre owocniki czarne jak węgiel.

może Oxyporus?

...populinus? Właśnie dziś bylam u moich najpiękniejszych okazów. Odpada. Od razu chciałam podciągnąć, patrzyłam na odchyły, deformacje, pertrurbacje, próbowałam, ale po prostu się nie da. To nie on (one). Tak stwierdzam na podstawie "doświadczenie/opatrzenie" makro. Howgh. A dalej jeno Darek. :-)

BTW: To naprawdę przepiękne znalezisko. Ten okaz czeka co najmniej 6 lat na identyfikację, więc naprawdę fajnie byłoby go oznaczyć. Co nie?...

Osiem. Osiem lat. Policzcie przyrosty. Wiekowy. Normalnie mykologia martyrologiczna.

Obstawiam Oxyporus populinus. Przekroje owocnika porównywalne ze zdjęciami w necie. Jego szczególny wygląd może wynikać z usytuowania w pęknięciu pnia i z warunków lasu nadmorskiego. Dodam, że kapelusze są z wierzchu krótko omszone a owocniki zajmują przestrzeń długości ok. 2 m.

Trafiłem w sieci na dyskusje dot. porzycy (Perenniporia) i sięgnąłem do zdjęć sprzed roku. Dochodzę do wniosku, że na zdjęciach może być ten właśnie rodzaj. Resupinat wieloletni, czernienie owocników itp. Pozostaje problem podłoża czyli brzoza. Policzyłem dziś, przekrój owocnika wskazywał 10 warstw rurek. To bardzo stary okaz. Ale czy porzyca wytwarza owocniki?


(wypowiedź edytowana przez ttadeusz 11.września.2011)

(wypowiedź edytowana przez ttadeusz 11.września.2011)

(wypowiedź edytowana przez ttadeusz 11.września.2011)