Gołąbki te rosły w lesie mieszanym pod jodłami i grabami.Średnica kapeluszy 6-10 cm.Miąższ kruchy,biały;skórka ściągalna do połowy,pod skórką miąższ fioletowy.Smak łagodny,przyjemny.
Z siarczanem żelaza przebarwia się (miąższ) szybko na kolor mniej więcej morelowy,w kapeluszu bardziej różowocielisty (z czasem lekko szarzejący).





Wysyp biały,zarodniki kuliste ok.6-7 mikronów średnicy,z rzadkimi wypustkami

Wygląda na typowe Russula cyanoxantha - gołąbek modrożółty. Zarodniki też pasują. Zwróć uwagę na blaszki - to chyba jedyny gołąbek, którego blaszki nie są kruche - jeśli przejechać po nich palcem, wtedy odczuwa się je elastyczno-tłusto...

Gołąbka modrożółótego znam bardzo dobrze i znam tą cechę jego blaszek.Te mają blaszki kruche !
Poza tym nie zwróciłeś Arturze uwagi na opis reakcji miąższu z siarczanem żelaza.Miąższ cyanoxanthy nie barwi się z tym odczynnikiem.

Swego czasu prezantowałem podobnego gołąbka https://www.bio-forum.pl/cgi-local/board-auth.cgi?file=/33/183494.html .Wówczas nie miałem okazji sprawdzić,jak jego miąższ reaguje z siarczanem żelaza,więc ciężko będzie stwierdzić,czy to te same gatunki,jeśli nie znajdę latosich :)

A tak, nie zwróciłem uwagi na FeSO4... proponuję więc może Russula grisea - gołąbek szary - kilka tygodni temu znalazłem z Ryśkiem Sklorzem 3 egzemplarze pod bukami na glebach wapiennych, były na pierwszy rzut oka bardzo podobne do Russula cyanoxantha. Moje były jednak nie aż tak "fioletowawe" jak Twoje... gołąbki jednak zmienne są... Pod skórką miąższ był jednak bardziej różowy niż fioletowy... już teraz nie pamiętam tak dobrze...

u modrożółtego blaszki nie są kruche