Ja się nie dziwię, chocby zerknąwszy na rozbudowane wytyczne w Atlasie Marka ;-))
http://www.grzyby.pl/gatunki/Lycoperdon.htm "...
Jak oznaczać Podobnie jak w przypadku innych przedstawicieli rodziny purchawkowatych (Lycoperdaceae) do pewnego oznaczenia potrzebne są owocniki w różnym wieku (aby mieć pewność co do charakteru osłony zewnętrznej), w tym koniecznie owocniki w pełni dojrzałe, aby można było zbadać cechy zarodników i włośni.
Jedynie kilka wybitnie charakterystycznych gatunków można w miarę pewnie oznaczyć po cechach widocznych gołym okiem. Zawsze zwracamy uwagę na:
- rodzaj osłony zewnętrznej (egzoperydium) która może być od ziarnistej do kolczastej, kolce mogą być różnej długości, mogę być w grupach po kilka, stykając się końcami,
- u starszych owocników, po odpadnięciu osłony zewnętrzej, istotne jest czy na endoperydium pozostaje wzorek w postaci areolek,
- obecność i barwa podglebia u młodych owocników (jedynie u purchawki gruszkowatej (Lycoperdon pyriforme) jest ono czysto białe), jeśli podglebia brak lub jest ono wąskie a jednocześnie owocnik jest ksztłtu zbliżonego do kulistego, należy poszukać gatunku także wśród kurzawek (Bovista),
- sposób wzrostu - pojedynczo (tak jest przeważnie), czy w bardzo licznych grupach lub w wiązkach (np. purchawka gruszkowata (Lycoperdon pyriforme)),
- obecność i rodzaj ryzomorf,
- podłożę i siedlsko.
Z cech mikroskopowych kluczowe znaczenie mają:
- urzeźbienie zarodników (konieczna imersja),
- obecność sterygm przy zarodnikach, jedynie u purchawki ogonkowej (Lycoperdon caudatum) są one trwałe, u innych gatunków mogą być odłamane, w masie z zarodnikami,
- rodzaj włośni (silna, rozgałęziona typu Bovista, czy krucha, słabo rozgałęziona, typu Lycoperdon),
- obecność dołków w ścianie włośni,
- u niektórych gatunków (purchawka gruszkowata (Lycoperdon pyriforme), Lycoperdon marginatum) w egzoperydium znajdują się grubościenne, ostrokanciaste komórki - sferocyty...."
