Na piaszczystej ziemi w lasku sosnowym, w sąsiedztwie zagrzebek.
Czy w tym stadium rozwoju można z niej coś "wyciągnąć" pod mikroskopem, czy trzeba czekać aż owocniki bardziej dojrzeją?

Piestrówka rożowawa potrzebuje do wzrostu węglanu wapnia. To gatunek TYPOWO wapieniolubny. Jeśli w miejscu gdzie go znalazłeś są jakieś utwory wapienne, dolomitowe, czy gipsowe - słowem coś co zawiera węglan wapnia - to R.roseolus jest najbardziej prawdopodobnym typem. Z kolei Piestrówka żółtawa jest typowo psalmofilna i rośnie niemal zawsze na glebach piaszczystych U mnie największe zgrupowanie R.luteolus można znaleźć na starych wyrobiskach po odkrywkowej kopalni piasku. Gleba składa się tam tylko z piasku i... ogromnej ilości piestrówek. Aha, kolorem młodych owocników sie nie sugeruj. Te rózowawe łatki szybko odpadną i zostanie grzyb w kolorze żółtym. U R.roseolus ta żółć jest mocno przełamana różem właśnie i wychodzi taki melanż kolorystyczny - jednak z różowawą dominantą. To wszystko dotyczy grzybów dojrzałych - młode, niedojrzałe zachowują się i wyglądają nieco inaczej

Serdeczne dzięki!!! - nawet się nie spodziewałem tak obszernej i wyczerpującej odpowiedzi.
Z tego co piszesz, oczywiście rozpatrując siedlisko, bardziej należałoby się zastanowić nad piestrówką żółtawą. W moim przypadku jest to również zalesione zbocze już nieużywanej odkrywkowej kopalni piasku.

Niezbyt daleko od mego domu więc postaram się wpaść tam jak nieco dojrzeją.