2013,07,18
Tylko jeden owocnik na wysypanej żwirem leśnej drodze.

I. fibrosa

Bardzo ciekawy gatunek a to z powodu informacji zawartych na stronie:
http://www.mushroomexpert.com/inocybe_fibrosa.html

Najpierw próbowałem dopasować opis mego znaleziska z opisem w opracowaniu Nespiaka. Co prawda wszystko by mi sie zgadzało oprócz siedliska. W moim przypadku gatunek ten wyrastał w poblizu liściastych, co prawda w głębi lasu (czyli nieco dalej) występowały również świerki ale to mnie skłoniło do dalszych poszukiwań.
Przeanalizowałem opis na w/w stronie i trochę mi się "rozjaśniło" chociaż w zasadzie i sprawę pogmatwało. Autor opracowania sugeruje bowiem że europejski gatunek tego strzępiaka może sie nieco różnić od wystepującego w Ameryce ???
Ale nie w przypadku mego znaleziska!
Wg. niego grzyb ten mikoryzuje z liściastymi - w moim przypadku zgadza się.
W opisie Nespiaka nie znalazłem nic o przebarwieniach występujących w trzonie. Na MushroomExpert.Com jest wyraźnie zaznaczone, że miąższ w trzonie z wiekiem przebarwiać sie może na szaro (cecha doskonale u mnie widoczna).
Również w opisie Nespiaka nic nie znalazłem o pękaniu brzegu kapelusza o czym wspomina sie na stronie MushroomExpert.Com (zdjęcia nie kłamią).

Wobec tego wynika, że moje znalezisko bliższe jest opisowi I,fibrosa występujących w Ameryce a nie dotychczas znalezionych w Polsce.

Co w zasadzie o niczym raczej nie świadczy bo cechy mikroskopowe jak wynika z opisu są w obu przypadkach identyczne ... ale gatunek chyba mało znany chociaż szeroko rozpowszechniony, i któż to wie co dalsze badania pokażą???

Mirku, nie sugeruj się Nespiakiem. Chyba trudno o większe mykologiczne gów... znaczy się, gnioty, niż część tomów Flory Polski-Grzyby (Inocybe, Russula, Lactarius, Cortinarius i jeszcze kilka...).

No wiesz co Błażeju ? ... taka opinia z Twoich ust o polskiej literaturze mykologicznej :-)))

- niestety, ale podzielam:-(
ale czasem po nią sięgam bo łatwa w odczycie (polski język), ale przyznać musze, że kilka razy leciałem po niektórych kluczach w nich zawartych i z reguły wychodziłem na manowce:-(

Problem polega na tym, że większość Polskich mykologów to byli mykosocjolodzy (taka szemrana i niejasna dyscyplina, uprawiana u nas od lat - i chyba już tylko u nas:D). A byli przez "ojców i matki" zmuszani do pisania monografii taksonomicznych. To, co zostało napisane przez naszych mykologów o zacięciu systematycznym, ma ręce i nogi (może jest miejscami nieaktualne, ale to kwestia upływu czasu) - na przykład tomy autorstwa Wojewody czy Domańskiego.