Te jako pierwsze znalazłem. Rosły na kawałkach olszy szarej.
Mają boki mało "owłosione" w porównaniu do innych,
przynajmniej tak mi się wydaje :-)


Ten owocnik znalazłem na kawałku olszy szarej, zainteresował mnie
bardzo intensywny kolor.


W olszynce karpackiej, na kawałku olszy szarej


A te rosły na patykach wierzby iwy, i pomimo tego iż olsza szara także
w rezerwacie występuje, owocniki tego rodzaju rosły tylko i wyłącznie
na wierzbowych.

No i mam widoki spod mikroskopu :-)
I. Te miseczki co powyżej są na zdj 1 i 2 - na patykach olszy szarej:



II. Te które powyzej są na zdj 3 - na patykach olszy szarej:



III. Ze zdjęcia nr 4 - takze na patykach olszy szarej:



IV. Także z olszy szarej:


V. Ze zdjęć 5-8 - na patykach wierzby iwy:
a).

b).


VI. Nie prezentowałem zdjęć z czarką na patykach jawora,
ale mam mikro:



No i co Wy na to, czy widzicie jakieś różnice?

Żeby oznaczyć czarki najlepiej obejrzeć dojrzałe zarodniki - uwolnione z worków.
Na podstawie Twoich fotografii mogę jedynie przypuszczać, że to austriacka (część zarodników leżących na boku ma widoczne wklęśnięcia na biegunach, szkarłatna takich nie ma).
Cechy austriackiej- odróżniające ją od innych:
- zarodniki oglądane z boku mają wyraźne wklęśnięcia na biegunach
- w dojrzałych miseczkach bardzo czesto widoczne są kiełkujące zarodniki z jednym do kilku konodioforami i konidiami na końcach
- w preparatach z dojrzałych miseczek często oprócz zarodników workowych spotyka się konidia.
- w dojrzałych miseczkach parafizy mają charakterystycznie rozdęte człony, których nie obserwuje się w młodych miseczkach.
- włoski okrywające apotecjum u austriackiej są poskręcane, a u szkarłatnej proste (chociaż Baral pisze o "lekko poskręcanych")
- część zarodników ma "czapy" śluzowe na biegunach.

Jeśli więc będziesz oglądał czarki - zwróć uwagę czy widać coś z tych cech, bo sam obraz zarodników w workach i stłoczonych parafiz mówi bardzo niewiele.

Jeśli któryś z owocników ma biały nalot - pobieraj skrawek z tego miejsca - zazwyczaj są to konidia.