Trochę jest to wersja robocza wątku bo przed chwilą go znalazłem a że lubię świeże owocniki to od razu pod mikroskop:-)
Wrzucam trochę w pośpiechu bo zaraz muszę jeszcze jechać do pracy:-(


Pluteus cervinus to nie jest, już na pierwszy rzut oka, na cheilocystydy.

Justo w kluczu do gatunków europejskich nie daje dużego wyboru w tym temacie: albo P. cervinus albo powrót do punktu poprzedniego czyli P. rangifer.

Owocnik dość duży, substrat świerkowy.

,

Do tej pory sprawdziłem zarodniki. Wymiarowo pasują jak najbardziej.

Cheilocystydy oceńcie sami. Oglądając preparat widziałęm znacznie dłuższe ale źle były ułożone więc nie fociłem, podejrzewam, że niektóre przekroczyły nawet setkę mikronów. Interesujące są te "bombki choinkowe". Niewiele ich ale jednak występują.

Trzonu zdjęć nie zrobiłem ale w każdym bądź razie widać pod mikroskopem strzępki z kory trzonu o intensywnym brązowym zabarwieniu.
Sprzążek nie stwierdziłem a raczej dokładnie obejrzałem bo obraz tego owocnika pod mikroskopem bardzo wyraźny.

Pleurocystydy przeważnie(!) z dwoma hakami. Cystydy przejściowe tak jak w opisie gatunku u Justo chociaż trafiaja się i nieco odmienne.

No ale już drugiego takiego oglądasz, są różnice? Przepraszam, bo może nie przeanalizowałam każdego elementu, ale Tobie będzie łatwiej. ;-) :-D

Jak zwykle pośpiech obrócił się przeciw mnie ... przecież pisałem, że to wątek roboczy.
Tak mnie klucz doprowadził i nie wiem dlaczego ubzdurało mi sie że P rangifer ma dłuższe cheilocystydy a nie odwrotnie. Coś mi sie chyba pomieszało z P.exilis ... ale ten to przecież gatunek amerykański?
Na sprawdzenie opisu nie miałem czasu bo musiałem wyjechać i walnąłem jak kulą w płot.
A już mnie chyba wykończą te nietypowe drobnołuszczaki:-(((
Muszę na spokojnie wszystko obejrzeć i pomierzyć!

I muszę sprawdzić na większej ilości materiału czy występują na nim te chelio- z pierwszego zdjęcia. Nigdy jeszcze tak ogromnych nie widziałem.

No a pisałeś w moim wątku, że P. primus ma takie długie cheilo, no nie?

Ale P. primus ma (chyba- sam juz nie wiem musiałbym zajrzeć do źródeł) sprzążki a w moim ani jednej?

Nie wiem który to jest? Do d... z tą całą literatura:-( Badania oparte na gatunkach ze wschodu (Rosja), lub z zachodu ... a Środkowa Europa???
Jeśli chodzi o P. cervinus, to już mu dobrze opatrzyłem się, występuje u mnie zarówno na liściastym, jak i rzadziej na iglastym. P. pouzarianus też już raczej potrafię zdefiniować.
Ale co mam powiedzieć o tym gatunku jak wyżej??? Nie jest to u mnie przypadek odosobniony, to już trzeci taki. Dziś przyniosłem z lasu trzy sztuki. Wszystkie z substratu liściastego. Dwa z nich to typowe P. cervinus. Trzeci? - spójrzcie sami, cheilo- przekracza wszelkie normy przyzwoitości?
Oczywiście podobnie jak poprzednio sprzążek brak, chociaż w tramie bardzo rzadko coś niezbyt wyraźnego można było dopatrzyć się. W przeciwieństwie do poprzedniego - substrat tym razem liściasty.


Nie jest to jakaś specjalnie wypreparowana próbka, pierwsza pobrana. Zapewne jakbym poszukał to znalazłbym znacznie większe. Chilo- do 50um grubości???

Masz kilka opcji. Albo się 'wyspecjalizujesz" i w końcu napiszesz monografię Pluteus :-D, czego Ci szczerze życzę, albo będziesz liczył na innych, często z powodzeniem, ale czasem bez, albo się będziesz frustrował, że nikt nie odpowiada. Jak Ty, kocham te grzybki, ale mam tak mało czasu, że nie mogę ich rozkminiać dokładnie. Da się wcisnąć w ramki, jest oznaczony, nie da się, przeważnie odkładam, już nawet nie pokazuję na forum. Ale zbieram :-D Dziś mam 3 :-D Ale z takimi cheilo to jeszcze żadnego nie widziałam. Aż się skojarzenia nieprzyzwoite cisną :-D ;-)

Musiałem jeszcze raz sprawdzić. Tym razem podbarwiłem skórkę kapelusza i blaszki ... szukałem sprzążek. Niestety nic nie znalazłem a więc z naszych europejskich pozostaje P. cervinus - w co nie chce mi się wierzyć, albo P. brunneoradiatus - do którego nie mogę zlokalizować dokładnego opisu:-((

Skórki kapelusza nie będę przedstawiał ale udało mi się ciekawe ujęcie zrobić szeregu cheilocystyd. Zwróć uwagę ile zajmują od tramy blaszki.


.

i inne

Jeżeli jest to P. cervinus, to znaczy, że to bardzo pojemny gatunek. Wątpię :-( Myślę, że brak opracowania rodzaju, porządnego opracowania.
Mirek, a może powinieneś gdzieś opublikować te swoje znaleziska? Mam na myśli jakieś wydawnictwa mykologiczno-przyrodnicze. Może się ktoś odezwie, kto ma podobne?

No żarty się Ciebie trzymają:-)
Ja dopiero od pół roku tak baczniej zacząłem sie przyglądać tej sekcji Pluteus. Są ludzie którzy "zęby na tym zjedli" a i tak Europa Środkowa niedopracowana jak cholercia:-(
Przy takich trzeba czasem dłużej posiedzieć ale niektóre zajmują mi już dosłownie kilka minut, żeby wstępnie określić gatunek. Najgorsze są rozbieżności w opisach.
Przykładowy P. brunneoradiatus w zasadzie wg. Justo nie istnieje póki co, okazał się pospolitym P. cervinus ale ja jako laik, byłbym bardziej powściągliwy w wystawianiu takiej opinii. Kilkadziesiąt sztuk już "przeleciało" pod szkiełkiem i w zasadzie ponad 90% to P. cervinus, P. pouzarianus, kilka bardzo zbliżonych cechami do P. rangifer. Pozostałe to jedna wielka zagadka?

Ale mam pewna teorię co do tych długich cheilocystyd. Traf chciał, że wszystkie te owocniki są jeszcze dość młode, w zasadzie brak jeszcze nawet zarodników dlatego byłbym bardzo powściągliwy w wyciąganiu wniosków. Być może jednak to jest kwestia wieku? Dość często u młodych owocników z rodzaju Pluteus widze właśnie mocno "oszronione" krawędzie blaszek. Może owocniki z wiekiem, w miarę dojrzewania(rozdzielania sie blaszek) tracą je? Znaczyłoby to, że pomiary cheilocystyd wiarygodne są tylko przy dojrzałych owocnikach. Zapewne spotkam jeszcze takie i oby kilka przedstawicieli w różnym wieku, trzeba będzie porównać!

W każdym bądź razie jak na czas obecny, kilka sztuk zebranych przeze mnie. zupełnie nie odpowiada żadnemu opisowi w dostępnej literaturze. Trzeba będzie je niestety ale "kolekcjonować". Może za kilka lat coś sie "wyklaruje"

Ciekawa teoria :-) Mam w lodówce jednego młodziaka, na oko P.cervinus (substrat nieznany, bo z zagrzebanego w ziemi drewienka) Może go dziś obejrzę :-)

Mała poprawka do poprzedniego postu w kwestii braku zarodników!
Rzeczywiście w preparacie pobranym z blaszki trudno znaleźć, jest ich bardzo znikoma ilość.
Postawiłem jednak część kapelusza na wysyp. Po kilku godzinach wysypało grubą warstwę. Wobec tego nie są aż tak młode? - czyli owocnik jak najbardziej "pełnowartościowy".
Żeby tak jeszcze tylko wiedzieć jaki gatunek?

No, niestety, mój okazał się zwykłym P. cervinus, z normalnych rozmiarów cheilocystydami. U mnie takie "cycate" nie rosną ;-)

To nie były cycuszki, to normalnie wymiona:-)