Tu moge śmiało powiedzieć, że ten "wynalazek" jest wytworem mojego uporu:-)
Postanowiłem w tym roku sprawdzać wszystkie Peziza podobne do P. arvernensis a mam ich ostatnio dość sporo. Juz w tym roku sprawdziłem coś około 20 stanowisk z których większość to właśnie ten wymieniony gatunek a kilka z gatunków gładkozarodnikowych.

Procedura jak zwykle ta sama: igłą nieco hymenoforu na szkiełko i zazwyczaj do kosza ... ale nie tym razem:-)
Zarodniki które ujrzałem całkowicie odbiegały od dotychczas oglądanych. Chropowate, szersze jakby u P. arvernensis, bez kropel oleju wewnątrz.
W takim razie należało sprawdzić resztę. Okazało się, że parafizy mocno rozdęte co w zestawieniu z zarodnikami zupełnie nie pasowało do jakiejkolwiek znanej.

W sumie do tej pod uwage wziąłem dwa gatunki;
P. pseudovesiculosa - ale ta powinna mieć w wewnątrz zarodników oleiste krople
P. pseudosylvestris - ta chociaż takson jakiś bardzo mało znany to wydaje się byc najbardziej prawdopodobna.
Problem stanowią parafizy bo chociaż starsze źródła podają właśnie takie jak w moim przypadku to nowsze już nie koniecznie? Cecha ta uważana przez niektórych jako zależna od wilgotnej aury, co w moim przypadku wyklucza się raczej bo ostatnio dość sucho, można zdecydowanie nawet stwierdzić, że zbyt sucho.

"Pomęczę" ją jeszcze, ale mam nadzieję, że może Błażeja zainteresuje... chociaż za takimi raczej nie przepada?

Jak to dobrze mieć w pracy nieco wolnego czasu ... wakacje, mniej klientów.

Coś niecoś o nich znalazłem MYCOTAXON - Volume 131, pp. 827–839 - jeszcze ciepłe z końca ub. roku:-)
- jakby ktos chciał przejrzeć?

Pomiary długości worków wskazują raczej na P. pseudovesiculosa. No ale jak ją odróżnić od P. arvernensis skoro wg. najnowszych danych w obu tych przypadkach wymiary te pokrywają się?
Zastanowił mnie jednak fakt dlaczego niektóre źródła podaja dla P. arvernensis zarodniki z dwoma biegunowo rozmieszczonymi kroplami? W sumie nigdy ich nie widziałem a jedynie co normą sie stało, to w każdej badanej kolekcji widziałem luźny granulat wypełniający bieguny zarodników.
Z kolei dla P. pseudovesiculosa Hohmeyer podaje jako wypełnienie granulat a natomiast na niektórych stronach widywałem zarodniki z jedną centralną kroplą.

Tak mnie to zaciekawiło że postanowiłem pobawić sie nieco w alchemika:-)
Na dole zdjęcie zarodników P. pseudovesiculosa oraz P. arvernensis. Skoro w około 90 procentach poddanych zabiegowi zarodników ujawniły się:
2 krople u P. arvernensis
1 kropla u P. pseudovesiculosa
to chyba można uznać to za fakt autentyczny a nie przypadek???

Przy czy należy jeszcze dodać że położenie kropli nie jest zawsze centralne a czasem mamy do czynienia z kilkoma z czego pozostałe są zdecydowanie mniejsze.
P. arvernensis jak widac jest bardziej "zdyscyplinowana" pod tym względem i krople rozkładają się równomiernie biegunowo.
Inną różnica którą da się zauważyć pod mikroskopem to kształt zarodników. Jak z resztą widac z porównania, zarodniki P. pseudovesiculosa są zdecydowanie szersze w stosunku do długości o czym również wspominają starsze źródła.
Sorki za jakość zdjęcia ale nie bawiłem się w imersje i wrzuciłem spod "czterdziestki"... uważam że i tak różnice widać?