2011-10-03 Trzebinia, dolina Rybnej i Balaton - część 1

W kolejnym czteroczęściowym fotoreportażu odbędziemy coś w rodzaju wizji lokalnej po tytułowej dolinie Rybnej oraz kamieniołomie Balaton. Miasto planuje tutaj urządzenie wielkiego parku oraz terenów rekreacyjnych. W związku z tym przez kilka dni dokumentowałem stan obecny. Oto dzień pierwszy i mapa firmy Compass. Na początku trasa oznaczona kolorem jasnozielonym.

Startuję od strony ulicy Szkolna. Na początku piaszczysty stok po jej lewej stronie porośnięty samosiewem sosny zwyczajnej - Pinus sylvestris.

Jak widać trwają tutaj jakieś prace związane z budową lokalnej drogi.

Idę dalej. Sosna póki co rządzi. Drzewa mają mniej niż dziesięć lat.

Pojawia się tutaj sporadycznie gatunek inwazyjny, czyli czeremcha amerykańska - Padus serotina.

Nieco niżej, wśród roślinności zielnej trafiłem na wykę ptasią - Vicia cracca porażoną przez mączniaka - Erysiphe pisi.

Spójrzmy teraz na dolinę jako taką. Jest to typowo rzeczna struktura, chociaż na tym odcinku do szczęścia póki co brak rzeki.

Idę dalej w kierunku północnym prawym brzegiem doliny. Teraz trafiam na wielkie skupiska wszędobylskiej nawłoci kanadyjskiej - Solidago canadensis. Kiedy powstanie park, trzeba będzie ją jakoś spacyfikować.

Pomiędzy nawłociami pojawił się nowy gatunek inwazyjny. Jest nim po prostu orzech włoski - Juglans regia.

Stokiem biegnie tutaj bardzo wyraźna ścieżka. W przyszłości mogłaby to być jedna z parkowych dróżek.

A na razie mijamy kolejne łany nawłoci kanadyjskiej - Solidago canadensis urozmaicone pojedynczymi drzewami i krzewami liściastymi.

Wśród nich jest między innymi dereń świdwa - Cornus sanguinea.

Pewnym urozmaiceniem był łan amerykańskich astrów. Oznaczyłem go jako aster wierzbolistny - Aster salignus.

Od tej chwili zaczynam schodzić w dół.

Po drodze mijam kolejny orzech włoski - Juglans regia, który odbił po pożarze.

Przede mną znajduje się droga, polne przedłużenie ulicy Rybna. Po lewej stronie widzimy jeden z chwilowo pustych stawów.

Na jego dnie panuje trzcinnik piaskowy - Calamagrostis epigeios. Woda bywa w nim zaledwie przez miesiąc w roku, ale to i tak o miesiąc za dużo, zważywszy na plany projektantów względem tego obiektu.

Idę dalej. Mijam kolejny płat z astrem - Aster, który znajduje się po południowej stronie grobli.

Znajdziemy tutaj również słonecznik bulwiasty - Helianthus tuberosus.

Na grobli pojawił się ponadto dziki bez czarny - Sambucus nigra.

Spoglądamy teraz ulicą Rybna w kierunku południowym. Widoczny na zdjęciu rów ma przechwytywać deszczówkę. Jego dno znajduje się powyżej dna stawów.

Idę teraz ku północy brzegiem stawu. Dysproporcja pomiędzy dnem stawu a rowu jest uderzająco rażąca.

Po drodze trafiam na bal wierzbowy, na którym znajdują się szczątki żółciaka siarkowego - Laetiporus sulphureus.

Po wschodniej, prawej stronie ulicy Rybna znajduje się skarpa, na której rządzi trzcinnik piaskowy - Calamagrostis epigeios.

Skarpę i trawiaste wzniesienie będę prezentował w kolejnej części. Na razie ostatni rzut oka na staw z perspektywy drogi.