W trzech kolejnych odcinkach pokręcimy się po rezerwacie Bukowica. Teraz będzie to trasa oznaczona kolorem łososiowym. Łosoś raczej dziki a nie norweski.
Gnamy do przodu. Droga jest bardzo czytelna. Wciąż znajdujemy się w borze nieokreślonego rodzaju. Jest domieszka buka pospolitego - Fagus sylvatica.
Wchodzimy na teren lasu porastającego izolowane wzniesienie znajdujące się na NE od głównego wierzchołka Bukowicy.
Wciąż jest to trudne do określenia zbiorowisko. Tutaj mamy sosnę zwyczajną - Pinus sylvestris, mamy dąb szypułkowy - Quercus robur, mamy dąb czerwony - Quercus rubra. Jest i buk pospolity - Fagus sylvatica.
Po drodze zauważamy bielistkę siwą - Leucobryum glaucum.
I wreszcie mamy coś osobliwego. Powalony buk pospolity - Fagus sylvatica ze wciąż zielonymi liśćmi. Tak jakby wysyłał komunikat - nie wszystek umrę.
Powoli schodzimy do drogi odcinającej to wzniesienie od głównego wierzchołka. Wciąż dominuje buk pospolity - Fagus sylvatica.
Jesteśmy już na początku obniżenia rozdzielającego wierzchołki Bukowicy. To stok północny głównego wierzchołka.
Zaczynamy zwracać uwagę na grzyby. Oto hubiak pospolity - Fomes fomentarius.
Oto zejściowy drewniak - Hypoxylon i jakaś jasna tapeta.
I jeszcze jeden drewniak - Hypoxylon.
Oto trywialny wrośniak różnobarwny - Trametes versicolor.
Tutaj występuje miodunka ćma - Pulmonaria obscura porażona przez mączniaka - Erysiphe asperifoliorum.