2019-10-19 Skawina: Skawina - park miejski - część 1

Bywając w Skawinie w końcu znalazłem chwilę czasu aby odwiedzić tutejszy park miejski. Parki zawszą są wizytówką miast i po ich wyglądzie nierzadko ocenia się całokształt. Ta chwila pobytu była na tyle długa, że powstał serial złożony z trzech odcinków. Po pierwsze do parku wchodzimy przez bramę.

Drzewostan sprawia wrażenie młodego, no w każdym bądź razie będącego w średnim wieku.

Z drzew zauważyłem klon zwyczajny - Acer platanoides.

Kolejny gatunek to dąb czerwony - Quercus rubra.

Na ziemi leżał liść topoli - Populus. sp. sp. Prawdopodobnie jest to topola czarna - Populus nigra, ale 100% pewności brak.

Sporą domieszkę w drzewostanie stanowi robinia akacjowa - Robinia pseudoacacia.

Na jednej z nich osiedlił się klon zwyczajny - Acer platanoides.

Na innej osiedliła się leszczyna - Corylus avellana.

I jeszcze pniak po tym gatunku.

Idę dalej, kieruję się ku zbiornikowi wodnemu. Mam zamiar go obejść. Poruszamy się w kierunku północnym. Zbiornik to starorzecze Skawinki.

Na wodzie unoszą się liście. Nie wnika czy to grążele - Nuphar czy tez grzybienie - Nymphea.

Tutaj mamy mieszankę. Oto szczaw lancetowaty - Rumex hydrolapathum splótł się z kosaćcem żółtym - Iris pseudoacorus.

Nad wodą nachylają się wierzby białe - Salix alba.

Kolejny punkt to klomb z różami - Rosa sp. sp.

Na brzegu sadzawki usadowiła się manna mielec - Glyceria maxima.

Teraz zauważam topolę czarną - Populus nigra.

Na jej liściach pojawia się mączniak. Jak dla mnie to wciąż Erysiphe adunca.

I jeszcze spojrzenie w koronę tego drzewa.

Idę dalej. Oto gałąź klonu zwyczajnego - Acer platanoides z jeszcze zielonymi liśćmi.

Dalej mamy wierzbę kruchą - Salix fragilis.

Oto kolejna topola. Tym razem stawiam na szeroko pojętą topolę kanadyjską - Populus x canadensis. I jej liście poraża mączniak - Erysiphe adunca.

Mijam zakątek z placem zabaw. Tych topól jest tutaj więcej.

Oto kolejny takson z grupy topoli kanadyjskiej - Populus x canadensis.

Osobliwością dendrologiczną jest lipa amerykańska - Tilia americana.

W tym odcinku przede wszystkim obchodzę zbiornik wodny. Przy jego północnym krańcu mijam dąb szypułkowy - Quercus robur.

Oto zanurzona w wodzie złamana wierzba krucha - Salix fragilis. Takie przypadkowe instalacje podnoszą walory estetyczne parku.

Stokrotka pospolita - Bellis perennis jest w tej okolicy porażana przez rdzę, prawdopodobnie Puccinia lagenophorae.

Wzdłuż drugiego brzegu sadzawki biegnie szeroka ścieżka. Teraz idę na południe.

Tutaj na powierzchni wody unosi się płat grzybieni białych - Nymphaea alba.

Oto one w dłuższej sesji zdjęciowej. Nie ma jak zoom.

(wypowiedź edytowana przez Piotr_Grzegorzek 03. marca. 2020)