2021-09-09 Jaworzno - ostatnie lato na Izerze - część 4

Idę dalej. Ta droga po około 300 metrach doprowadziła by mnie do ulicy Wojska Polskiego. Ponieważ odbiłem w lewo w las w sumie w tym odcinku pokonałem około 600 metrów.

Po drodze mijam klon zwyczajny - Acer platanoides.

Ruszam dalej. Las ma charakter boru bardzo nieświeżego.

Mijam klon jawor - Acer platanoides.

Dalej bór po lewej stronie drogi jest bardzo mieszany.

Przekraczam magistralę energetyczną, która przecina ten las w osi wschód - zachód.

Tutaj odbijam w lewo, wchodząc do lasu.

Niemalże natychmiast znajduję kruszczyka - Epipactis.

Rozglądam się po lesie.

Natrafiam na skupisko trzęślicy modrej - Molinia caerulea.

Nieco dalej pojawia się gęstwina bez roślin zielnych w runie.

Tutaj swoistą dominantę stanowi czeremcha amerykańska - Padus serotina.

Mijam kępę brzozy brodawkowatej - Betula pendula która odrodziła się z pniaka po ściętym drzewie.

Znajduję kolejnego kruszczyka - Epipactis.

Jestem już blisko ulicy Wojska Polskiego. Teraz będę szedł skrajem lasu przyległym do niej.

Zauważam brzozę brodawkowatą - Betula pendula z okazałą czeczotą.

Idę dalej.

Spoglądam na ulicę Wojska Polskiego.

Oto kolejny, ostatni w tym odcinku kruszczyk szerokolistny - Epipactis helleborine.

Wychodzę na ulicę. Zdecydowanie przyspieszam ponieważ mam już jak to się powiada jasność w temacie.

Po drodze mijam spore skupisko rdestu łagodnego - Polygonum mite.

Bohaterem dłuższej sesji zdjęciowej jest samotny oleśnik górski - Libanotis pyrenaica. W tej części miasta to rzadkość.

Przyspieszam.

Mijam skrzyżowanie z leśną drogą znajdującą się po prawej stronie drogi. Jej numer to 83.

W końcu osiągam miejsce, gdzie magistrala energetyczna skręca na południe, ku elektrowni.

I to by było na tyle, ponieważ dalej tylko bym się powtarzał.