2021-12-11 Włosienica - las Bagienko Dulskie - część 4

W części tytułowego lasu znajdującej się na zachód od ulicy Myśliwska zauważyliśmy - śledząc mapy - sporą otwartą przestrzeń. Okazało się także, że można do niej dojść od północy. W sumie było by niezręcznie aby będąc tutaj po raz pierwszy nie zbadać tej okolicy kompleksowo. Zatem ruszamy w kierunku Włosienicy. Na lewo mamy drzewostan liściasty, na prawo bór raczej mieszany.

Czasami do celu docieramy metodą Kamaza, znaczy się nie ma drogi, nie ma problemu. Tutaj jednak majaczące w drzewostanie po lewej stronie drogi zamarznięte mokradło skutecznie nas powstrzymało.

Kończy się zwarty las. Na oznaczanie drzew trzeba będzie tutaj powrócić latem. Podejrzewam, że po części są tutaj lipy drobnolistne - Tilia cordata.

Z luki w drzewostanie zerkamy na pole po prawej stronie drogi.

Ponownie zwracamy uwagę na lewą stronę drogi. Pierwszy plan zapewne zajmują lipy drobnolistne - Tilia cordata. Drzewa drugiego planu rosną przy drodze, którą za jakiś czas będziemy szli do zachodniej części lasu.

Drzewa drugiego planu sprawiają wrażenie dębów szypułkowych - Quercus robur.

Zbliżając się do rozwidlenia dróg zauważam złamaną lipę drobnolistną - Tilia cordata.

Idziemy jeszcze ulicą Myśliwska. Teraz w drzewostanie pojawia się na początku lipa drobnolistna - Tilia cordata, potem dąb szypułkowy - Quercus robur i w końcu brzoza brodawkowata - Betula pendula.

I jeszcze uprawiane pola uprawne po prawej stronie drogi.

W tym momencie skręcamy w kierunku lasu.

Po drodze jest zejściowa nawłoć kanadyjska - Solidago canadensis.

Jest zejściowy łopian - Arctium lappa.

Jest zejściowa pokrzywa - Urtica dioica.

Las jest już bardzo blisko.

Oto ostatni w tej okolicy łopian - Arctium lappa.

Wchodzimy do lasu. Tutaj sprawia wrażenie boru mieszanego.

Jest grupa drzew liściastych.

Oto kolejna partia boru jako takiego.

Między innymi jest tutaj dąb czerwony - Quercus rubra.

Kończy się las.

Przed nami otwarta i ogrodzona przestrzeń. W zarysie przypomina trapez. Idziemy wzdłuż jego zachodniego skraju.

Gdzieś tak w połowie odcinka podejmujemy decyzję o przejściu tej otwartej przestrzeni. Ruszamy na wschód. Jest zarys tak jakby drogi. Z traw pojawia się trzcinnik piaskowy - Calamagrostis epigeios.

Nieco dalej w drodze stoi woda. Jest sporo situ rozpierzchłego - Juncus effusus.

Zerkamy na północ.

Zerkamy na południe. Tutaj widać niewielki akwen.

Teraz spoglądamy na północny-wschód.

Ponownie przyglądamy się zamarzniętemu akwenowi.

Las jest blisko, coraz bliżej. Droga przez łąkę jest a jakoby jej nie było. Dominuje sit rozpierzchły - Juncus effusus.

Teraz wzdłuż krawędzi lasu zerkamy na północ.

Następnie spoglądamy na zachód.

Przeprawiliśmy się jeszcze przez rów z małą ilością wody i weszliśmy do lasu. Na razie ogólnie widać, że jest to drzewostan liściasty.

Przemieszczamy się w kierunku południowo-wschodnim.

Natrafiliśmy nawet na wydeptany szlak.

Mijamy dęba szypułkowego - Quercus robur.

Są też małe świerki pospolite - Picea abies. Zza drzew majaczy dom.

Ponadto po chwili pojawia się rozlewisko.

Zerkamy na akwen. Tutaj na pewno otaczają go olsze czarne - Alnus glutinosa.

Idziemy dalej.

Oto kolejne, ostatnie spojrzenie na ten akwen.